ពួកគេស្ថិតក្នុងចំណោមអ្នកមានចំណូលទាប។ ការចំណាយទៅលើការជក់បារីត្រូវបានគេប៉ាន់ប្រមាណថាមានរហូតដល់ជាង២០០លានដុល្លារសហរដ្ឋអាមេរិក ជារៀងរាល់ឆ្នាំ។
តួលេខនៃការចំណាយនេះត្រូវបានប្រកាសឲ្យដឹងដោយរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងសុខាភិបាលនៅថ្ងៃទី៧ ខែមិថុនា។
បើសិនជាគេគន់គូរទៅឃើញថា ការចំណាយរបស់ពលរដ្ឋខ្មែរទៅលើការជក់បារីក្នុង១ថ្ងៃ គឺស្មើទៅនឹងការចំណាយទៅលើការទិញអាហារ ១ពេល យ៉ាងដូច្នេះដែរ។
ការចំណាយដ៏ធំធេងនេះ ជាកតាលីករជំរុញឲ្យពលរដ្ឋកម្ពុជាធ្លាក់ចូលក្នុងភាពក្រីក្រ ហើយការចំណាយទៅលើបារី ឬថ្នាំជក់ ត្រូវបានដកពីចំណាយនៃតម្រូវការចាំបាច់ក្នុងគ្រួសារ ដូចជា ចំណីអាហារ សម្លៀកបំពាក់ ការអប់រំជាដើម ជាពិសេស ក្នុងគ្រួសារដែលមានចំណូលទាប។
រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងសុខាភិបាលអះអាងទៀតថា កត្តានេះបណ្ដាលឲ្យសមាជិករស់ក្នុងគ្រួសារចំណូលទាបនិងមធ្យម ដែលមានអ្នកជក់បារីប្រឈមនឹងបញ្ហាកង្វះអាហារូបត្ថម្ភ ដែលនេះបញ្ជាក់ឲ្យឃើញថា ថ្នាំជក់ជាឧបសគ្គ ដែលរាំងស្ទះដល់ការអភិវឌ្ឍប្រទេសកម្ពុជា ដែលយើងឃើញថា កម្ពុជាបាត់បង់ធនធានមនុស្ស ១ម៉ឺននាក់ក្នុងមួយឆ្នាំៗ ដោយមនុស្ស៣០នាក់ស្លាប់ ក្នុង១ថ្ងៃ ដោយសារការប្រើប្រាស់ថ្នាំជក់។
ជារៀងរាល់ឆ្នាំ មនុស្សលើពិភពលោកជាង៧លាននាក់ បានស្លាប់ដោយសារការប្រើថ្នាំជក់ ដែលតួលេខនេះត្រូវបានព្យាករថា នឹងកើនឡើងដល់ជាង៨លាននាក់ ក្នុងមួយឆ្នាំនៅឆ្នាំ២០៣០។
បើមិនមានការធ្វើសកម្មភាពណាមួយឲ្យបានរឹងមាំទេ ហើយការប្រើប្រាស់ថ្នាំជក់ជាគ្រោះថ្នាក់សម្រាប់បុគ្គលគ្រប់រូប ដោយមិនគិតពីភេទ អាយុ ពណ៌សម្បុរ វប្បធម៌ ឬកម្រិតនៃការអប់រំឡើយ។
ការប្រើប្រាស់ថ្នាំជក់នាំមកនូវទុក្ខវេទនា ជំងឺនិងការស្លាប់ គ្រួសារក្រីក្រ និងប៉ះពាល់ដល់សេដ្ឋកិច្ចជាតិ។ នេះជាការបញ្ជាក់រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងសុខាភិបាលកម្ពុជា ក្នុងទិវាពិភពលោកគ្មានថ្នាំជក់ ឆ្នាំ២០១៧ ក្រោមប្រធានបទ «ថ្នាំជក់ជាឧបសគ្គនៃការអភិវឌ្ឍ»៕
