បើតាមទូរទស្សន៍CNBC ដែលបានសម្ភាសន៍ក្រុមអ្នកវិភាគសេដ្ឋកិច្ចសំខាន់ៗមួយចំនួន បានឲ្យដឹងថា ការរាំងខ្ទប់ពាណិជ្ជកម្មថ្មីៗ ដែលជាទណ្ឌកម្មរបស់ទីក្រុងប៉េកាំងប្រឆាំងកោះតៃវ៉ាន់ ប៉ះពាល់ដល់ពាណិជ្ជកម្មរបស់កោះតៃវ៉ាន់ និងចិនត្រឹមតែប្រហែល ០,០៤%ប៉ុណ្ណោះ។ ក្រុមអ្នកជំនាញចាត់ទុកការដាក់ទណ្ឌកម្មនេះថា ជាចេតនានយោបាយសុទ្ធសាធ ជាជាងសំដៅប៉ះពាល់ដល់ផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចរបស់កោះតៃវ៉ាន់។
ទីក្រុងប៉េកាំងបានចាត់វិធានការប្រឆាំងនឹងតៃវ៉ាន់ភ្លាមៗ បន្ទាប់ពីដំណើរទស្សនកិច្ចរបស់ប្រធានសភាអាមេរិក Nancy Pelosi ទៅកាន់កោះនេះកាលពីដើមខែសីហា និងបើទោះបីជាមានការព្រមានពីទីក្រុងប៉េកាំង នៅមុនការទៅដល់របស់មន្ត្រីជាន់ខ្ពស់ក្រុងវ៉ាស៊ីនតោនរូបនេះក៏ដោយ។ ទណ្ឌកម្មទាំងនោះរួមមាន ការផ្អាកការនាំចូល ផលិតផលកសិកម្ម ស្បៀងអាហារ អាហារកក នំនែក និងបិទការនាំចេញខ្សាច់ធម្មជាតិទៅតៃវ៉ាន់។
ទោះយ៉ាងណា បើយោងតាមតួលេខពីការិយាល័យពាណិជ្ជកម្មតៃវ៉ាន់បានឱ្យដឹងថា ការនាំចេញរបស់តៃវ៉ាន់ទៅកាន់ចិនដីគោកមានតម្លៃ ១១៣ពាន់លានដុល្លារកាលពីឆ្នាំមុន ហើយការនាំចូលពីប្រទេសចិនមកវិញ មានចំនួនប្រហែល ៨២ពាន់លានដុល្លារ។ ភាគច្រើននៃទំនិញដែលនាំចេញនាំចូលរវាងភាគីទាំងពីរ គឺគ្រឿងម៉ាស៊ីនអគ្គិសនី គ្រឿងអេឡិចត្រូនិក និងបច្ចេកវិទ្យា ហើយជាក់ស្តែងទំនិញទាំងនេះ មិនត្រូវបានប៉េកាំងដាក់បញ្ចូលក្នុងបញ្ជីបិទខ្ទប់ការនាំចូលពីតៃវ៉ាន់សូម្បីតែមួយឡើយ។
ហេតុអ្វីទណ្ឌកម្មពាណិជ្ជកម្មរបស់ចិនលើតៃវ៉ាន់ជាចេតនានយោបាយ មិនមែនសេដ្ឋកិច្ច?
បើនិយាយអំពីការនាំចូលរបស់តៃវ៉ាន់ពីចិនដីគោកវិញ ជាងពាក់កណ្តាលនៃទឹកប្រាក់ទាំង ៨២ ពាន់លានដុល្លារនោះ គឺជាគ្រឿងម៉ាស៊ីនអគ្គិសនី គ្រឿងអេឡិចត្រូនិក និងបច្ចេកវិទ្យា ព្រមទាំងម៉ាស៊ីនរ៉េអាក់ទ័រនុយក្លេអ៊ែរផងដែរ។ ដូចគ្នានេះ ចំពោះការនាំចេញរបស់តៃវ៉ាន់ទៅកាន់ប្រទេសចិនវិញ មាន៦៥%នៃទំនិញទាំងអស់ ជាទំនិញស្រដៀងគ្នានឹងទំនិញដែលតៃវ៉ាន់នាំចូលពីចិន ក្នុងនោះរួមមានគ្រឿងម៉ាស៊ីនអគ្គិសនី គ្រឿងអេឡិចត្រូនិក និងផ្នែកបច្ចេកវិទ្យា។
ម្យ៉ាងវិញទៀត សម្រាប់ទំនិញដែលចិនបានដាក់ក្នុងបញ្ជីរាំងខ្ទប់ការនាំចូល គឺសុទ្ធសឹងតែស្ថិតក្នុងទំហំតិចតួច ហើយទំនិញខ្លះទៀតមិនមែនជាមុខទំនិញសំខាន់ៗឡើយ ពោលគឺទំហំដោះដូរមានតិចតួចពីដើមមកស្រាប់។ ជាក់ស្តែង ការនាំចេញខ្សាច់ធម្មជាតិទៅកាន់កោះតៃវ៉ាន់ ដែលទីក្រុងប៉េកាំងបានកំណត់គោលដៅទណ្ឌកម្មគឺមានតម្លៃតែ៣,៥ លានដុល្លារប៉ុណ្ណោះកាលពីឆ្នាំមុន។ នេះបើតាមទិន្នន័យពីការិយាល័យពាណិជ្ជកម្មតៃវ៉ាន់។
ស្រដៀងគ្នានេះដែរ ទិន្នន័យពាណិជ្ជកម្មរបស់តៃវ៉ាន់បានបង្ហាញទៀតថា ការនាំចេញផ្លែក្រូចឆ្មារពីតៃវ៉ាន់ទៅចិន មានតម្លៃទាបបំផុតគឺត្រឹម ១០លានដុល្លារប៉ុណ្ណោះកាលពីឆ្នាំមុន ទោះបីជាចិនដីគោកជាអ្នកទិញក្រូចឆ្មារដ៏ធំបំផុតរបស់តៃវ៉ាន់ក៏ដោយ។ ទំនិញគោលដៅទណ្ឌកម្មផ្សេងទៀតដូចជាការនាំចេញនំបុ័ង នំខេក និងនំនែកផ្សេងៗទៀតរបស់តៃវ៉ាន់ទៅកាន់ប្រទេសចិនដីគោកមានតម្លៃសរុបត្រឹមតែជាង ៥០លានដុល្លារប៉ុណ្ណោះកាលពីឆ្នាំ២០២១។
សូមជម្រាបថា ការផ្អាកការនាំចូលទំនិញមួយចំនួនរបស់ទីក្រុងប៉េកាំងប្រឆាំងនឹងតៃវ៉ាន់មិនមែនជារឿងថ្មីនោះទេ។ គេនៅចាំបានភាពតានតឹងរវាងអ្នកទាំងពីរកាលពីឆ្នាំមុន បាននាំឱ្យមានការហាមប្រាមអ្នកធ្វើដំណើរពីចិនដីគោកទៅកោះតៃវ៉ាន់ ហើយកាលពីឆ្នាំមុន ប្រទេសចិនក៏បានផ្អាកការនាំចូលម្នាស់របស់តៃវ៉ាន់ផងដែរ៕