ខាងក្រោមនេះ ជាប្រតិកម្មនានារបស់អ្នកកាសែតក្នុងស្រុក ជុំវិញការបិទកាសែត ខេមបូឌាដេលី ដ៏ចំណាស់មួយនេះ៖
លោក អ៊ុំ សារិន ប្រធានសមាគមកម្ពុជាការពារអ្នកកាសែត (CAPJ)
«ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ស្ដាយ អាណិតដែរ។ ប៉ុន្តែ ២៤ឆ្នាំហើយ ខ្មែរក៏ល្មមចេះនាំគ្នាធ្វើការខ្លួនឯងហើយ កុំពឹងតែបរទេសពេក។ សូមអំពាវនាវដល់ស្ថាប័នសារព័ត៌មាន ឬក្រុមហ៊ុននានា ដែលមានឱកាសការងារ ជួយផ្ដល់ការងារដល់អតីតបុគ្គលិកកាសែត ខេមបូឌាដេលី ផង»។
ម៉ៃ វីរៈ អ្នកថតរូបកាសែត ខ្មែរថាមស៍ (Khmer Times)
«ចំពោះខ្ញុំជាអ្នកថតរូប ខ្ញុំសោកស្ដាយចំពោះមិត្តរួមអាជីពដូចគ្នា ដែលបាត់បង់ការងារ។ ប៉ុន្តែ ធ្វើការនៅប្រទេសណា គួរតែគោរពច្បាប់ប្រទេសនោះ»។
តើអ្នកបានអានអត្ថបទនេះ ឬនៅ?
លោក សូ វិសាល អ្នកសារព័ត៌មានជើងចាស់មួយរូប
«ខ្ញុំមានអារម្មណ៍សោកស្ដាយ ដែលកាសែតភាសាអង់គ្លេសវ័យចំណាស់មួយនេះបានបិទ។ កាសែតមួយត្រូវបានមជ្ឈដ្ឋានជាច្រើនចាត់ទុកថាជាកាសែតសរសេរព័ត៌មានពិត និងឯករាជ្យ។ វត្តមានកាសែតនេះ ប្រៀបដូចជាផ្កាមួយជួយលំអសួនសេរីភាពសារព័ត៌មានឲ្យមានពណ៌ចម្រុះ ដូច្នេះ ការបាត់បង់កាសែតមួយនេះនឹងធ្វើឲ្យសួនសេរីភាពសារព័ត៌មានមួយនេះ មានពណ៌តែមួយ ខ្វះភាពចម្រុះពណ៌»។
គឹម យុទ្ធណា អ្នកសារព័ត៌មានឯករាជ្យ (freelance)
«វាជាការបាត់បង់នូវសេរីភាពសារព័ត៌មានមួយផ្នែក។ ខ្ញុំសោកស្ដាយចំពោះការបាត់បង់កាសែតភាសាអង់គ្លេសមួយនេះ ដែលគេចាត់ទុកជាកញ្ចក់ឆ្លុះបញ្ចាំងសង្គមមួយ។ ជាពិសេស ជាការសោកស្ដាយដែលឃើញមិត្តរួមអាជីពបាត់បង់ការងារធ្វើ»៕
None
