អនុរដ្ឋមន្ត្រីវិនិយោគ ពាណិជ្ជកម្ម និងឧស្សាហកម្មម៉ាឡេស៊ី លោក លីវ ជិនតុង (Liew Chin Tong) ជឿជាក់ថា ប្រសិនបើម៉ាឡេស៊ី អាចផ្តល់ប្រាក់ខែស្មើនឹង២/៣ នៃអ្វីដែលពួកគេបានទទួលពីការងារនៅក្នុងប្រទេសសិង្ហបុរី នោះប្រជាជនម៉ាឡេស៊ីជាច្រើននឹងជ្រើសរើសការវិលត្រឡប់មកធ្វើការនៅក្នុងប្រទេសវិញ។ បើយោងតាមការចុះផ្សាយរបស់សារព័ត៌មាន The Strait Times កាលពីឆ្នាំ២០២៤ កន្លងទៅ ប្រជាជនម៉ាឡេស៊ីជិត២លាននាក់ បានផ្លាស់ទីលំនៅទៅបរទេស ហើយរកការងារធ្វើនៅទីនោះ ក្នុងនោះគ្រាន់តែនៅសិង្ហបុរី មានរហូតដល់ទៅជាង១,១លាននាក់ ដែលស្មើនឹងជាង៥% នៃចំនួនប្រជាជនសរុបរបស់ម៉ាឡេស៊ី។
លោក លីវ បានលើកឡើងដោយចោទជាសំណួរថា ស្របពេលតប្រាក់បៀវត្សរ៍នៅបរទេសបន្តកើនឡើង តើម៉ាឡេស៊ីអាចផ្តល់អ្វី ដើម្បីធានាថា អ្នកមានទេពកោសល្យ និងសមត្ថភាពក្នុងស្រុកអាចទទួលប្រាក់បៀវត្សរ៍ប្រហាក់ប្រហែលនឹងបរទេសបានទេ?
ពាក់ព័ន្ធបញ្ហានេះ លោកស្រី មីសែល ជុង ( Michelle Cheong) ដែលជាបុគ្គលិកផ្នែករដ្ឋបាលនៅសិង្ហបុរីម្នាក់បាននិយាយថា ប្រសិនបើប្រាក់បៀវត្សរ៍នៅម៉ាឡេស៊ី មានភាពល្អប្រសើរលោកស្រីពិតជាចង់វិលទៅបម្រើការងារនៅម៉ាឡេស៊ីវិញ។ ការចង់វិលត្រឡប់របស់លោកស្រី ក៏ដោយសារម៉ាឡេស៊ីជាស្រុកកំណើតរបស់ខ្លួន ហើយនៅទីនោះលំនៅឋាន និងជីវភាពរស់នៅល្អប្រសើរជាងសិង្ហបុរី។ ប៉ុន្តែបរិយាកាសការងារនៅម៉ាឡេស៊ី ហាក់មានភាពតឹងតែងជាងនៅសិង្ហបុរី ដែលកត្តានេះបានជំរុញឱ្យលោកស្រីសម្រេចមកធ្វើការនៅសិង្ហបុរី ជាង២០ឆ្នាំមកនេះ។
ដោយឡែកលោកស្រី ស៊ូសៀណា អ៊ីស្មាអ៊ីល ដែលជាជំនួយការគ្រូបង្រៀនកុមារម្នាក់នៅសិង្ហបុរី បានអះអាងថា ការធ្វើការនៅសិង្ហបុរី អាចទទួលបានប្រាក់បៀវត្សរ៍ខ្ពស់ជាងនៅម៉ាឡេស៊ី ពី២ទៅ៣ដង ប៉ុន្តែប្រសិនបើមានការងារល្អនៅម៉ាឡេស៊ី ខ្លួនក៏ចង់ត្រឡប់ទៅម៉ាឡេស៊ីវិញដែរ។
ស្របពេលនៅក្នុងឆ្នាំ២០២៥ ម៉ាឡេស៊ីត្រូវបានរំពឹងទទួលបានកំណើនសេដ្ឋកិច្ចពី៤,៥% ទៅ៥% ហើយគួបផ្សំគោលនយោបាយបើកចំហរផ្នែកទូរគមនាគមន៍ផងដែរនោះ ប្រទេសនេះកំពុងត្រូវការកម្លាំងពលកម្មបន្ថែម ដើម្បីជំរុញសន្ទុះនៃកំណើន៕