របាយការណ៍សិក្សាដែលធ្វើឡើងដោយអង្គការអន្តរជាតិ Debt Relief International ដែលផ្ដោតលើការជួយគាំទ្រដល់បណ្ដាប្រទេសមានចំណូលទាបក្នុងការគ្រប់គ្រង និងកាត់បន្ថយបំណុលបរទេសរបស់ប្រទេសទាំងនោះ បានបង្ហាញថា ជាង១០០ប្រទេសទូទាំងពិភពលោកនៅពេលនេះ កំពុងត្រដាបត្រដួសក្នុងការទូទាត់សងបំណុលរបស់ខ្លួន ហើយជាលទ្ធផលបានបង្ខំឱ្យប្រទេសទាំងនោះកាត់បន្ថយការចំណាយយ៉ាងច្រើនលើវិស័យសុខាភិបាល វិស័យអប់រំ ផ្នែកគាំពារសង្គម និងវិធានការកាត់បន្ថយបម្រែបម្រួលអាកាសធាតុ។
ការទូទាត់សងបំណុលរបស់ប្រទេសទាំងនោះកំពុងស្រូបយករហូតដល់ទៅ៤១,៥%នៃថវិកាជាតិ និងគ្របដណ្ដប់ជាមធ្យមដល់ទៅ៨,៤%នៃផលិតផលក្នុងស្រុកសរុប (GDP) នៃប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ចំនួន១៤៤ប្រទេស។
របាយការណ៍នេះព្រមានថា ប្រសិនបើគ្មានដំណោះស្រាយបន្ទាន់ទេនោះ វិបត្តិបំណុលនេះនឹងបន្តកើតមានរហូតដល់ទសវត្សរ៍ឆ្នាំ២០៣០ ហើយសម្ពាធបំណុលនឹងរីកកាន់តែធំឡើងៗដែលនឹងធ្ងន់ធ្ងរជាងវិបត្តិបំណុលនៅអាម៉េរិកឡាទីនក្នុងឆ្នាំ១៩៨២ និងវិបត្តិបំណុលនាទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៩០ ទៅទៀត។
កាលពីឆ្នាំ២០២០ ក្រុមប្រទេស G20 បានដាក់ចេញក្របខ័ណ្ឌរួមមួយ ដើម្បីជួយពន្លឿន និងសម្រួលដល់ដំណើរការបន្ធូរបន្ថយបំណុល។ ទោះជាយ៉ាងណា ក្របខ័ណ្ឌរួមនេះមាន វឌ្ឍនភាពយឺតយ៉ាវជាងការរំពឹងទុក ដែលនេះឆ្លុះបញ្ចាំងកាន់តែច្បាស់ថា ប្រទេសក្រីក្រជាច្រើននៅពេលនេះកំពុងជំពាក់បំណុលរបស់ប្រទេសចិន និងម្ចាស់ប័ណ្ណបំណុលឯកជនយ៉ាងច្រើន ដែលពិបាកនឹងរើខ្លួនរួចគួរឱ្យព្រួយបារម្ភ៕
ដោយ: តែម សុខុម