មានកិច្ចព្រមព្រៀងទូលំទូលាយមួយដែលថា ការបង្កើនថាមពលស្អាតដូចជាខ្យល់ និងពន្លឺព្រះអាទិត្យ គឺជាចំណុចសំខាន់ក្នុងការទប់ស្កាត់ការបំភាយកាបូន ដើម្បីប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ។
ជាក់ស្ដែងកាលពីថ្ងៃសៅរ៍ កន្លងមកនេះ នៅឯកិច្ចប្រជុំកំពូលអាកាសធាតុរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិ រដ្ឋាភិបាលចំនួន១១៨ប្រទេសដឹកនាំដោយសហរដ្ឋអាម៉េរិក និងសហភាពអឺរ៉ុប បានសន្យាថា នឹងបង្កើនសមត្ថភាពថាមពលកកើតឡើងវិញឱ្យបាន៣ដងនៅក្នុងពិភពលោកនៅត្រឹមឆ្នាំ២០៣០។
ទោះជាយ៉ាងណា ប្រទេសចិន និងឥណ្ឌា មិនបានគាំទ្រការសន្យារបស់សន្និសីទអាកាសធាតុ COP28 នោះទេ ដោយសារវាជាប់ទាក់ទងនឹងការទប់ស្កាត់ការប្រើឥន្ធនៈហ្វូស៊ីល ដែលពួកគេមើលឃើញថា សំខាន់សម្រាប់តម្រូវការថាមពលដែលកំពុងកើនឡើងយ៉ាងឆាប់រហ័ស។
ទោះជាមានការចំណាយច្រើន និងមិនទទួលបានមូលនិធិគាំទ្រច្រើនយ៉ាងណាក៏ដោយ ប៉ុន្តែអាស៊ីបានវ៉ាដាច់អឺរ៉ុប និងអាម៉េរិកខាងជើងក្នុងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ ដោយពួកគេបានដាក់ចេញវិធានការសំខាន់ៗចាប់តាំងពីកិច្ចព្រមព្រៀងអាកាសធាតុទីក្រុងប៉ារីស ឆ្នាំ២០១៥។
ការពិនិត្យឡើងវិញនូវទិន្នន័យពីក្រុមអ្នកវិភាគថាមពល Ember បានបង្ហាញថា តំបន់អាស៊ីបានជំរុញបង្កើនថាមពលស្អាតរួមទាំងថាមពលវារីអគ្គិសនី និងថាមពលនុយក្លេអ៊ែ ដែលជាចំណែកមួយ នៃទិន្នផលថាមពលសរុបពីប្រហែល៨% ទៅដល់៣២% នៅចន្លោះឆ្នាំ២០១៥ និងឆ្នាំ២០២២។
បើប្រៀបធៀបនឹងបស្ចិមលោកវិញឃើញថា ចំណែកថាមពលស្អាតនៅក្នុងល្បាយថាមពលនៅតំបន់អឺរ៉ុបបានកើនឡើងជាង៤% ដល់៥៥% ខណៈដែលនៅអាម៉េរិកខាងជើងវិញ គឺបានកើនឡើងជាង៦%ទៅដល់៤៦%។
រដ្ឋមន្ត្រីថាមពលរបស់ប្រទេសឥណ្ឌា លោក R.K. Singh បាននិយាយកាលពីថ្ងៃទី៣០ ខែវិច្ឆិកា ថា មិនអាចមានសម្ពាធណាមួយទៅលើប្រទេសឥណ្ឌា ដើម្បីឱ្យកាត់បន្ថយការបំភាយកាបូនបានឡើយ។
តំបន់អាស៊ីបានកាត់បន្ថយចំណែកឥន្ធនៈហ្វូស៊ីលក្នុងការផលិតថាមពលអត្រា៨%ទៅ៦៨%នៅក្នុងឆ្នាំ២០២២ចាប់ពីឆ្នាំ២០១៥ ដោយកាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់ឧស្ម័ន និងធ្យូងថ្មបានច្រើនជាងអឺរ៉ុប និងអាមេរិកខាងជើង ហើយក្នុងរយៈពេលដូចគ្នានេះដែរ ការពឹងផ្អែករបស់អឺរ៉ុបលើឥន្ធនៈហ្វូស៊ីលបានធ្លាក់ចុះ៤% ខណៈដែលអាមេរិកខាងជើងបានកាត់បន្ថយ៦%៕
អត្ថបទ៖ សុខ ជា