ការអនុវត្តកិច្ចព្រមព្រៀងនេះ ដំបូងត្រូវបានប្រើដើម្បីបើកទ្វារពាណិជ្ជកម្មទ្វេភាគីរវាងប្រទេសទាំងពីរកាន់តែទូលំទូលាយសម្រាប់ការនាំចេញនាំចូលទំនិញ និងសេវាកម្ម ដែលវានឹងមានការកាត់បន្ថយពន្ធលើទំនិញមួយចំនួន ព្រមទាំងមានការអនុវត្តនិតីវិធីផ្សេងទៀតមុននឹងឈានដល់កិច្ចព្រមព្រៀងពាណិជ្ជកម្មសេរីពេញលេញ។ កិច្ចព្រមព្រៀងនេះ នឹងគ្របដណ្តប់លើទំនិញ សេវាកម្ម ច្បាប់នៃប្រភពដើម និងគោលការណ៍អ្នកប្រើប្រាស់ជាដើម។ នេះយោងតាមក្រសួងពាណិជ្ជកម្ម និងឧស្សាហកម្មរបស់ប្រទេសឥណ្ឌា។
គួរជម្រាបថា ប្រទេសចិន គឺជាដៃគូពាណិជ្ជកម្មកំពូលរបស់អូស្ត្រាលី និងជាប្រភពនាំចូលដ៏សំខាន់របស់ឥណ្ឌាផងដែរ។ តែយ៉ាងណាមិញ ប្រទេសទាំងឥណ្ឌា និងអូស្ត្រាលី បានឃើញទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងចិន កាន់តែយ៉ាប់យ៉ឺនទៅក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លងមកនេះ។ ដូច្នេះហើយ ទីក្រុងញូវដែលី បច្ចុប្បន្ននេះកំពុងព្យាយាមបង្កើនពាណិជ្ជកម្មវាយនភណ្ឌ និងគ្រឿងអលង្ការជាមួយអូស្ត្រាលី ខណៈពេលដែលទីក្រុងកង់បេរ៉ាវិញ ក៏ស្វែងរកលំហូរពាណិជ្ជកម្មកាន់តែច្រើនលើផលិតផលឱសថ ធ្យូងថ្ម និងរ៉ែកម្រជាមួយឥណ្ឌាផងដែរ។
បើយោងតាមមជ្ឈមណ្ឌលពាណិជ្ជកម្មអន្តរជាតិបានឱ្យដឹងថា ការនាំចេញទំនិញកំពូលរបស់ឥណ្ឌាទៅកាន់ប្រទេសអូស្ត្រាលីក្នុងឆ្នាំ ២០២០ មានដូចជាប្រេង ឱសថ ពេជ្រ និងលោហៈដ៏មានតម្លៃ ខណៈអូស្ត្រាលីបាននាំចេញទៅឥណ្ឌាវិញមានដូចជា ធ្យូងថ្មមានប្រហែល ៨០% នៃការនាំចេញសរុបរបស់អូស្ត្រាលីទៅកាន់ប្រទេសឥណ្ឌា បន្ទាប់មកដោយទង់ដែង និងដែកអេតចាយ។
អត្ថបទគួរអាន
សូមជម្រាបថា ទាំងអូស្ត្រាលី និងឥណ្ឌាសុទ្ធតែបានរងការប៉ះទង្គិចពាណិជ្ជកម្មមួយចំនួនជាមួយចិន។ ចំពោះប្រទេសអូស្ត្រាលី ដោយសារការអំពាវនាវរបស់អូស្ត្រាលីឱ្យមានការស៊ើបអង្កេតឯករាជ្យលើប្រភពនៃមេរោគរាតត្បាតកូវីដ១៩ បានបង្កើនភាពតានតឹងជាមួយទីក្រុងប៉េកាំង។ ទើបក្រោយមក ប្រទេសចិនបានរឹតបន្តឹងការនាំចូលសាច់គោ និងធ្យូងថ្មរបស់អូស្ត្រាលី ហើយបានដាក់ពន្ធខ្ពស់លើស្រា និងស្រូវសាឡីជដើម។ ដោយឡែក សម្រាប់ឥណ្ឌាវិញ បើទោះបីជាប្រទេសចិនគឺជាប្រភពនាំចូលដ៏ធំបំផុតដែលមានទំហំទឹកប្រាក់ចំនួនជាង ៨៧ ពាន់លានដុល្លារក្នុងឆ្នាំ ២០២១ក៏ពិតមែន ប៉ុន្ដែ ដោយសារភាពរកាំរកូសមួយចំនួនបានកើតមាននៅមួយរយៈចុងក្រោយនេះ ពិសេសជម្លោះនៅតាមបណ្តោយព្រំដែនហិម៉ាឡៃរវាងឥណ្ឌា និងចិន ហាក់ធ្វើឱ្យទំនាក់ទំនងពាណិជ្ជកម្មរវាងប្រទេសទាំងពីរនេះមិនសូវជារលូននោះ៕
អត្ថបទ វ៉ាន់ ស្រីរ័ត្ន
None
