តើការកើនឡើងទំហំប្រាក់បញ្ញើខ្ពស់នៅក្នុងប្រព័ន្ធធនាគារ អាចធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់វិស័យហិរញ្ញវត្ថុដែរឬទេ?

លោកជំទាវ ឌិត នីតា ប្រធានសមាគមមីក្រូហិរញវត្ថុកម្ពុជា ចាត់ទុកការកើនឡើងខ្ពស់នៃប្រាក់បញ្ញើជាសញ្ញាល្អ ប៉ុន្តែនៅក្នុងនោះក៏មានសញ្ញាមិនល្អផងដែរ។ បើតាមថ្នាក់ដឹកនាំសមាគមរូបនេះ នៅពេលប្រាក់បញ្ញើមានការកើនឡើងខ្ពស់វានឹងធ្វើឱ្យវិស័យធនាគារមានសាច់ប្រាក់គ្រប់គ្រាន់ក្នុងការបញ្ចេញឥណទានដល់អតិថិជន ប៉ុន្តែការកើនឡើងខ្ពស់ពេកនឹងធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់សេដ្ឋកិច្ចដោយសារតែមិនមានចរន្តសាច់ប្រាក់។ ការកើនឡើងនៃប្រាក់បញ្ញើនេះ ត្រូវបានលោកជំទាវ ឌិត នីតា អះអាងថា ដោយសារតែអតិថិជនមានទំនុកចិត្តលើវិស័យហិរញវត្ថុ គួបផ្សំអត្រាការប្រាក់បញ្ញើខ្ពស់គួរសមជាហេតុធ្វើឱ្យអតិថិជនមានការថ្លឹងថ្លែងរវាងការដាក់ប្រាក់បញ្ញើ និងការវិនិយោគ។

​ដោយឡែកលោកបណ្ឌិត គី សេរីវឌ្ឍន៍ អ្នកស្រាវជ្រាវសេដ្ឋកិច្ច និងជាប្រធានវិទ្យាស្ថានសិក្សាចិន នៃរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា យល់ឃើញថា ការដាក់ប្រាក់បញ្ញើក្នុងវិស័យធនាគារនាពេលកន្លងមកនេះ គឺជាការសន្សំប្រាក់ក្នុងរយៈពេលខ្លី ហើយវាក៏ជាយុទ្ធសាស្ត្ររបស់វិស័យធនាគារក្នុងការធ្វើឱ្យវិស័យនេះមានភាពធន់។ បើតាមអ្នកជំនាញរូបនេះ ប្រសិនបើវិស័យធនាគារបញ្ចេញថវិកាអស់ ហើយមិនមានប្រាក់សន្សំ នោះវានឹងធ្វើឱ្យប្រព័ន្ធធនាគារប្រឈមនឹងវិបត្តិ។ប្រព័ន្ធធនាគារ។ អ្នកជំនាញរូបនេះបានសង្កត់ធ្ងន់ថា ដោយសារអត្រាការប្រាក់នៅកម្ពុជា ផ្អែកទៅតាមអត្រាការប្រាក់អន្តរជាតិ ដូច្នេះវិស័យសេដ្ឋកិច្ច និងហិរញ្ញវត្ថុរបស់កម្ពុជា អាចនឹងរងឥទ្ធិពលពីបម្រែបម្រួលអត្រាការប្រាក់នៅលើទីផ្សារអន្តរជាតិ។

​សូមបញ្ជាក់ថា គិតត្រឹមដំណាច់ឆ្នាំ២០២៤ ប្រាក់បញ្ញើនៅក្នុងប្រព័ន្ធធនាគារ មានទំហំប្រមាណ៥៧ពាន់លានដុល្លារអាម៉េរិក កើនឡើងជាង១៦% ខណៈទំហំប្រាក់កម្ចីមានប្រមាណជិត៦០ពាន់លានដុល្លារអាម៉េរិក កើនឡើងប្រមាណ៣% ពោលគឺគម្លាតរវាងប្រាក់បញ្ញើ និងប្រាក់កម្ចីខុសគ្នាប្រមាណជាង២ពាន់លានដុល្លារអាម៉េរិក តែប៉ុណ្ណោះ៕

អត្ថបទ៖ បូ ដូឡា​