តាមពិតទៅ លោក ឃីម សុខហេង បានបែងចែកមនុស្សជាពីរក្រុមធំៗ។ ទីមួយ គឺក្រុមជំនាញ មានដូចជា គណនេយ្យករ វិស្វករ គ្រូពេទ្យ គ្រូបង្រៀន ជាដើម។ ទីពីរ គឺក្រុមសហគ្រិន ដែលជាអ្នកបង្កើតការងារដល់ក្រុមជំនាញខាងលើនេះ។
លោកបញ្ជាក់ថា ក្រុមសហគ្រិនតែងតែមានតិចជាងក្រុមជំនាញ ព្រោះសហគ្រិន ជាមេ និងជាអ្នកបង្កើតសហគ្រាសឬក្រុមហ៊ុន ដែលអាចផ្តល់ការងារដល់មនុស្សច្រើននាក់។ ហើយការងារនេះ វាលំបាក និងត្រូវការមនុស្សដែលមានភាពវៃឆ្លាត និងមានទេពកោសល្យខ្ពស់។
លោក ឃីម សុខហេង បែងចែកអ្នកជំនួញ ឬសហគ្រិនជា ៣ប្រភេទ៖
- អ្នកជំនួញដែលរកស៊ីរបរគ្រប់បែបយ៉ាង ឲ្យតែបានលុយ។ អ្នកជំនួញប្រភេទនេះ គិតតែពីលុយ ហើយពួកគេមិនខ្វល់ពីអ្នកដទៃឡើយ។ ឲ្យតែបានលុយ ពួកគេនឹងរកស៊ី បើទោះបីជំនួញនោះគ្មានសីលធម៌ និងប៉ះពាល់អតិថិជនរបស់ពួកគេក៏ដោយ។ ឧទាហរណ៍ បន្លែគីមី ពួកគេដឹងថា វានឹងប៉ះពាល់ដល់សុខភាព តែពួកគេនៅតែចរាចរបន្លែគីមីនៅលើទីផ្សារ។
- អ្នកជំនួញដែលមើលឃើញបញ្ហា និងបង្កើតជំនួញណាមួយដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហា។ ត្រង់ចំណុចនេះ លោក ឃីម សុខហេង បានអះអាងថា អ្នកជំនួញប្រភេទនេះ បានជួយរួមចំណែកដោះស្រាយបញ្ហាដល់មនុស្ស។ ឧទាហរណ៍ ក្រុមហ៊ុនបង្កើតរថយន្ដ ម៉ូតូ និងទូរស័ព្ទដៃ ជាដើម។
- អ្នកជំនួញដែលបង្កើតគំនិតថ្មី និងអាចផ្តល់អត្ថប្រយោជន៍ដល់មនុស្សជុំវិញពិភពលោក។ ឧទាហរណ៍ ក្រុមហ៊ុន Facebook ក្រុមហ៊ុន Google ក្រុមហ៊ុន Apple និងក្រុមហ៊ុនខ្នាតយក្សដទៃទៀត។ ពួកគេ បង្កើតគំនិតដែលមានតែមួយក្នុងលោក ហើយធ្វើឲ្យមនុស្សកាន់តែមានភាពងាយស្រួលឡើងៗ៕
None