សារព័ត៌មាន Nikke របស់ជប៉ុន បានឲ្យដឹងថា កាលពីដើមខែមិថុនាកន្លងទៅនេះ បាតុកម្មបានផ្ទុះឡើងនៅទូទាំងប្រទេស រួមទាំងនៅក្នុងទីក្រុងហាណូយ និងហូជីមិញផងដែរ។ រោងចក្រ និងហាងជាច្រើនកន្លែងត្រូវរងការបំផ្លិចបំផ្លាញដោយក្រុមបាតុករ ខណៈដែលក្នុងហេតុការណ៍នោះ យ៉ាងហោចណាស់ មានមនុស្ស ១.០០០នាក់ ត្រូវបានចាប់ខ្លួន។
ឆ្លើយតបទៅនឹងការផ្ទុះឡើងនូវបាតុកម្មនេះ រដ្ឋាភិបាលវៀតណាមបានផ្អាកការពិចារណា និងបោះឆ្នោតលើច្បាប់ទាក់ទងនឹងតំបន់សេដ្ឋកិច្ចពិសេសទាំងនោះ ហើយថ្មីៗនេះ ត្រៀមនឹងឈានទៅបញ្ចប់បញ្ហានេះ នៅកិច្ចប្រជុំនាខែតុលា។
លោក Nguyen Chi Dung រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងផែនការនិងវិនិយោគវៀតណាម បានថ្លែងកាលពីខែមិថុនាថា មិនមានពាក្យណាមួយនៅក្នុងសេចក្ដីព្រាងច្បាប់តំបន់សេដ្ឋកិច្ចពិសេសនោះ បានលើកឡើងអំពីប្រទេសចិននោះទេ។ លោកបន្ថែមថា មនុស្សមួយចំនួនយល់ខុស និងបង្កើតជាគំនិតគំរាមកំហែងឡើង។
នៅឆ្នាំ២០១៣ វៀតណាមបានដាក់ឈ្មោះតំបន់មួយចំនួន ជាតំបន់សេដ្ឋកិច្ច ដូចជា តំបន់សេដ្ឋកិច្ចពិសេស Quang Ninh ខេត្តឆ្នេរសមុទ្រភាគខាងកើតនៃទីក្រុងហាណូយ ដែលមានព្រំប្រទល់ជាមួយប្រទេសចិន ព្រមទាំងមជ្ឈមណ្ឌលរមណីយដ្ឋាននៃខេត្ត Khanh Hoa និងកោះភូកុក (ដែលខ្មែរស្គាល់ថាជា កោះត្រល់) ផងដែរ។
តាមប្រភពព័ត៌មាន តំបន់ទាំងនេះត្រូវបានបង្កើតឡើងដើម្បីទាក់ទាញការវិនិយោគបរទេស ដោយការផ្ដល់នូវសម្បទានដីរហូតដល់៩៩ឆ្នាំ ច្បាប់បន្ធូរបន្ថយលើឧស្សាហកម្មកាស៊ីណូ និងការសម្រួលនីតីវិធីច្បាប់មួយចំនួនទៀតជាដើម។ ទោះយ៉ាងណា ការទទួលយកគំរូតំបន់សេដ្ឋកិច្ចលក្ខណៈបែបនេះរបស់វៀតណាម ត្រូវបានគេដឹងថា ធ្វើឡើងនៅក្រោយប្រទេសតំបន់អាស៊ីផ្សេងទៀត ដែលធ្លាប់បានធ្វើរួចហើយ។
នៅពីក្រោយការព្រួយបារម្ភរបស់មតិសាធារណៈ ក៏ព្រោះតែលំហូរវិនិយោគនិងពាណិជ្ជកម្មរបស់ចិនក្នុងប្រទេសវៀតណាម កំពុងមានសន្ទុះយ៉ាងលឿននៅក្នុងប្រទេសជិតខាងកម្ពុជាមួយនេះ។ តួយ៉ាង នៅឆ្នាំមុន ក្រុមហ៊ុនចិន បានវិនិយោគផ្ទាល់មកកាន់ប្រទេសវៀតណាម សរុបជាទឹកប្រាក់ មាន ១,៤ពាន់លានដុល្លារអាមេរិក កើនឡើង៥ដង ធៀបនឹងតួលេខឆ្នាំ២០១២ ខណៈដែលភ្ញៀវទេសចរពីប្រទេសចិនមកលេងប្រទេសវៀតណាម កើនឡើង ៣ដង ដែលមានប្រមាណ ៤លាននាក់។ រីឯនៅតំបន់រមណីយដ្ឋានមួយចំនួន ដូចជា ដាណាង ភូត្រាង និងភូកុក (កោះត្រល់) ត្រូវបានជនជាតិចិនទិញយកយ៉ាងគគ្រឹកគគ្រេង ព្រមជាមួយនឹងការលេចឡើងនូវរូបរាងទីក្រុងចិន (China Towns) នៅតាមតំបន់មួយចំនួនផងដែរ។
មិនត្រឹមតែវៀតណាមនោះទេ ដែលកំពុងទទួលឥទ្ធិពលផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចខ្លាំងពីប្រទេសចិន នៅប្រទេសជិតខាងវៀតណាម ដូចជា កម្ពុជា និងឡាវ ក៏កំពុងមានការហូរចូលនូវឥទ្ធិពេលសេដ្ឋកិច្ចពីប្រទេសចិនដែរ។ ប៉ុន្ដែ ប្រជាជនវៀតណាម គឺមិនមានទំនុកចិត្តលើប្រទេសចិននោះទេ ព្រោះថា ប្រទេសទាំងពីរធ្លាប់មានការប៉ះទង្គិចគ្នា នៅក្នុងសម័យសង្គ្រាមតាមព្រំដែន និងជម្លោះប្រដាប់អាវុធ នៅឆ្នាំ១៩៧០ និង ១៩៨០ ហើយនៅតែបន្តប្រឈមមុខតានតឹងដាក់គ្នា លើបញ្ហាទឹកដីសមុទ្រចិនខាងត្បូងមកទល់សព្វថ្ងៃនេះ។
តំបន់ដែលមានការធ្វើបាតុកម្មខ្លាំងក្លាជាងគេនៅប្រទេសវៀតណាម ដើម្បីតវ៉ាការសម្រេចច្បាប់តំបន់សេដ្ឋកិច្ចពិសេសនេះ គឺនៅខេត្ត Binh Thuan ខេត្តដាច់ស្រយាលភាគខាងកើតនៃទីក្រុងហូជីមិញ ដែលគ្មានគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍តំបន់សេដ្ឋកិច្ចពិសេសនោះឡើយ។ ព័ត៌មានក្នុងស្រុកវៀតណាម បានរាយការណ៍ថា មនុស្សនៅពីក្រោយបាតុកម្មដោយមានការប្រើប្រាស់អំពើហិង្សានោះ ត្រូវបានគេចំណាយលុយជួលមក៕