យោងតាមវិទ្យាស្ថានស្រាវជ្រាវ Nomura ចំនួនកប៉ាល់កុងតឺន័រដែលនៅរង់ចាំកកស្ទះនៅកំពង់ផែ Los Angeles-Long Beach បានធ្លាក់ចុះពីជាង១០០កប៉ាល់នៅក្នុងខែមករា ពេលធ្លាប់ជាចំនួនខ្ពស់បំផុត មកនៅត្រឹមតិចជាង១០កប៉ាល់ប៉ុណ្ណោះ។ លើសពីនេះថ្លៃដឹកជញ្ជូនតាមកុងតឺន័របានចាប់ផ្តើមធ្លាក់ចុះមកវិញផងដែរ។ ជាក់ស្តែង ការដឹកជញ្ជូនតាមកប៉ាល់ពីទីក្រុងស៊ាងហៃប្រទេសចិន ទៅឆ្នេរសមុទ្រភាគខាងលិចអាមេរិក មានតម្លៃ ជិត៤ពាន់ដុល្លារក្នុងសប្តាហ៍ដំបូងនៃខែកញ្ញា ធ្លាក់ចុះប្រមាណ ២៣%។ នេះជាការធ្លាក់ច្រើនជាងពេលណាទាំងអស់ពោលគឺថយតម្លៃអស់ជាង ១ពាន់ដុល្លារដែលជាចំនួនច្រើនបំផុតចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០០៩ ជាពេលដែលធ្លាប់មានការកកស្ទះស្រដៀងគ្នានេះដែរ។
ដោយឡែក ការដឹកជញ្ជូនពីទីក្រុងសៀងហៃដដែល ទៅកាន់កំពង់ផែក្នុងប្រទេសហូឡង់ និងកន្លែងផ្សេងទៀតក្នុងទ្វីបអឺរ៉ុបក៏បានធ្លាក់ចុះ ៤៥%ដែរ។
គួររំឭកថា ការកកស្ទះចរាចរណ៍កប៉ាល់នៅឯកំពង់ផែធំៗនៅឆ្នេរភាគខាងលិចសហរដ្ឋអាមេរិក បានចាប់ផ្តើមនៅចុងឆ្នាំ២០២០ ដោយសារតែការរីករាលដាលនៃជំងឺកូវីដ១៩។ កម្មករកំពង់ផែ ក៏ដូចជាអ្នកបើកបរឡានដឹកកុងតឺន័រមានចំនួនតិចដោយសារតែជំងឺឆ្លង ប្រការនេះធ្វើឱ្យខ្វះខាតកម្លាំងពលកម្មជាខ្លាំង ហើយវាក៏ធ្វើឱ្យសមត្ថភាពនៃការលើកដាក់ទំនិញចេញពីកប៉ាល់មកលើគោកត្រូវធ្លាក់ចុះទៅតាមនោះដែរ។ កប៉ាល់ដឹកកុងតឺន័រជាច្រើនត្រូវបង្ខំឱ្យរង់ចាំបន្តកន្ទុយគ្នានៅលើផ្ទៃសមុទ្រ។
ភាពអសកម្មនៃការដឹកជញ្ជូនកាន់តែអាក្រក់ទៅៗ ដែលគេត្រូវចំណាយពេលប្រហែល ៣០ថ្ងៃក្នុងការដឹកជញ្ជូនពីតំបន់អាស៊ី ទៅកំពង់ផែឆ្នេរភាគខាងលិចសហរដ្ឋអាមេរិក ដែលយូរជាងពេលដឹកជញ្ជូនធម្មតា ២ទៅ៣ដង។
ការធ្វើដំណើរកាន់តែយូរ ចំនួននាវាដែលទំនេរអាចប្រើប្រាស់បានមានកាន់តែតិច ហើយសមត្ថភាពដឹកជញ្ជូនសរុបរបស់ពិភពលោកត្រូវបានដាំក្បាលចុះ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ ការកកស្ទះក៏បានកើតឡើងនៅកំពង់ផែនានានៅឆ្នេរសមុទ្រខាងកើតរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក និងនៅទ្វីបអឺរ៉ុបផងដែរ ដោយវាបានបង្កើតឱ្យមានការរំខានដល់ការដឹកជញ្ជូនតាមសមុទ្រ ក្លាយជាកត្តាចម្បងរំខានដល់ការផ្គត់ផ្គង់សកល។
ទោះយ៉ាងណា បច្ចុប្បន្នបញ្ហាទាំងនេះបានធូរស្រាលជាបន្តបន្ទាប់ ក្លាយជាសញ្ញាវិជ្ជមានមួយសម្រាប់ខ្សែចង្វាកើផ្គត់ផ្គង់សកល។ មិនត្រឹមតែខ្សែសង្វាក់ផ្គត់ផ្គង់តែមួយនោះទេដែលជួបភាពធូរស្រាល បញ្ហាកង្វះខាតបន្ទះឈីប ដែលបានរារាំងដល់ការផលិតឧបករណ៍អេលិចត្រូនិច ក៏មានភាពប្រសើរឡើងដូចគ្នាដែរ៕