មន្ត្រីជាន់ខ្ពស់ពីររូបរបស់ IMF ទទួលបន្ទុកកិច្ចការនៅប្រទេសស្រីលង្កាបានប្រាប់សារព័ត៌មាន Nikkei ថា IMF ពិបាកក្នុងការកំណត់ពេលវេលាជាក់លាក់ណាស់សម្រាប់ជំនួយសង្គ្រោះរបស់ស្រីលង្កា។ ប៉ុន្តែមន្ត្រីរបស់ស្ថានប័នមួយនេះ កត់សម្គាល់ពីភាពចាប់បាច់នៃការចូលរួមឱ្យបានសកម្មពីភាគីពាក់ព័ន្ធទាំងអស់ ដោយសារតែកិច្ចពិភាក្សាត្រូវចំណាយពេលច្រើន។ បើមិនដូច្នេះទេ គេមិនអាចជួយស្រោចស្រង់ស្រីលង្កាចេញពីវិបត្តិបានឡើយ។
ដំណើរការទទួលបានប្រាក់ជំនួយសង្គ្រោះពី IMF សម្រាប់ស្រីលង្កាធ្វើឡើងក្នុងភាពយឺតយ៉ាវមែនទែន ដោយប្រទេសមួយនេះទើបទទួលបានការព្រមព្រៀងកំរិតមន្ត្រីនឹងមន្រ្តីរវាង IMF និងអាជ្ញាធរស្រីលង្កាកាលពីដើមខែកញ្ញាប៉ុណ្ណោះ ពាក់ព័ន្ធនឹងការទទួលបានជំនួយសង្គ្រោះសេដ្ឋកិច្ច គិតជាទឹកប្រាក់ជិត៣ពាន់លានដុល្លារ។
ប៉ុន្តែអស់ពេលជិត១ខែមកនេះ និតិវិធីបន្តមិនទាន់បានសម្រេចជារូបរាងនៅឡើយ ខណៈដែលសេដ្ឋកិច្ចរបស់ស្រីលង្កាជាប់ផុងជ្រៅទៅៗ នៅក្នុងវិបត្តិដ៏អាក្រក់បំផុតនៃប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់ខ្លួន។ ទិន្នន័យកាលពីខែសីហា បង្ហាញថា អតិផរណានៅក្នុងប្រទេសបានកើនឡើងដល់ ៧០% ធៀបនឹងរយៈពេលដូចគ្នាកាលពីឆ្នាំ២០២១។ ចំណែកគិតមកទល់ពេលនេះ ពលរដ្ឋនៅបន្តប្រឈមមុខនឹងការខ្វះខាតយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ នូវសម្ភារៈប្រើប្រាស់ចាំបាច់ជាច្រើនមុខដូចជា ប្រេងឥន្ធនៈ ថ្នាំសង្កូវជាដើម។
គួរជម្រាបថា IMF មិនមែនជាស្ថាប័នតែមួយដែលស្រីលង្កាខិតខំស្វែងរកប្រាក់ជំនួយនោះទេ។ កាលពីសប្តាហ៍មុន រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងសេដ្ឋកិច្ចស្រីលង្កាបានបើកកិច្ចប្រជុំតាមអនឡាញមួយ ជាមួយម្ចាស់បំណុលក្រៅប្រទេសជាច្រើន ដើម្បីពន្យល់ពួកគេពីស្ថានភាពបច្ចុប្បន្នរបស់ស្រីលង្កា និងពិភាក្សាអំពីការរៀបចំបំណុលឡើងវិញផងដែរ។ នៅក្នុងជំនួបនោះ មន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលទីក្រុងកូឡំបូ បានដាក់បន្ទុកលើការអនុវត្តគោលនយោបាយខុស គួបផ្សំជាមួយវិបត្តិកូវីដ១៩ ដែល ជាដើមចម ធ្វើឱ្យសេដ្ឋកិច្ចធ្លាក់ចូលក្នុងវិបត្តិ ទុនបំរុងធ្លាក់ចុះ និងបង្ខំឱ្យប្រទេសនេះបញ្ឈប់ការសងបំណុល។
ទិន្នន័យក្រសួងសេដ្ឋកិច្ចស្រីលង្កាបង្ហាញថា គិតត្រឹមចុងខែមិថុនាឆ្នាំនេះ បំណុលសាធារណៈរបស់ប្រទេសស្រីលង្កាមានចំនួន ១២២% នៃផលិតផលក្នុងស្រុកសរុប។ ក្នុងនោះប្រទេសចិន ជប៉ុន និងឥណ្ឌា គឺជាម្ចាស់បំណុលទ្វេភាគីធំៗទាំងបីរបស់ប្រទេសនេះ ដោយប្រទេសចិនដំណាងឱ្យ៥២%នៃបំណុលសរុប បន្ទាប់មកគឺប្រទេសជប៉ុនជិរ២០% និងឥណ្ឌាចំនួន១២%៕