លោក ង៉ែត ជូ អ្នកជំនាញផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចមួយរូប នៅកម្ពុជា បានផ្ដល់ហេតុផលគាំទ្រទស្សនៈរបស់លោកខាងលើ ដូចខាងក្រោម៖
១. កត្តាសកលភាវូបនីយកម្មនិងសមាហរណកម្មក្នុងតំបន់៖
ការបើកចំហទីផ្សារបង្កឲ្យមានការប្រកួតប្រជែងផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចយ៉ាងទូលំទូលាយ ទាំងទំនិញ សេវាកម្ម និងធនធានមនុស្ស។ ជាក់ស្តែង ដោយខ្វះចំណេះជំនាញ ពលរដ្ឋខ្មែរប្រមាណជាង ១លាននាក់ បាននិងកំពុងធ្វើជាកម្មករនៅប្រទេសថៃ។
២. កត្តាការរីកចម្រើននៃបច្ចេកវិទ្យា៖
ការប្រើប្រាស់បណ្តាញព័ត៌មានសង្គម ដូចជា Facebook និងមធ្យោបាយក្នុងការទំនាក់ទំនងផ្សេងៗទៀត បានផ្តល់នូវប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់ក្នុងការបំពេញការងារគ្រប់វិស័យ។
“ខ្មែរជំនាន់នេះនិងជំនាន់ក្រោយៗត្រូវមានសមត្ថភាពនិងភាពឆ្លាតវៃកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ”
៣. កត្តាកម្រនៃធនធានធម្មជាតិ និងមូលធនសង្គម៖
ធនធានធម្មជាតិ ដូចជា ត្រី ព្រៃឈើ និងធនធានរ៉ែផ្សេងៗទៀតត្រូវបានបំផ្លាញ ក្នុងខណៈដែលចំនួនប្រជាជនមានការកើនឡើងរហូតដល់ជាង ១៥លាននាក់។ បន្ថែមលើភាពកម្រនៃធនធានធម្មជាតិ មូលធនសង្គម (social capital) ក៏ធ្លាក់ចុះយ៉ាងគំហុក។ កាលពីសម័យមុន កសិករអាចច្រូតស្រូវដោយប្រវាស់ដៃគ្នា ប៉ុន្តែសម័យនេះ កសិករត្រូវតែមានថវិកាដើម្បីជួលកម្មករច្រូតស្រូវ។ និយាយរួម ការរស់នៅដោយពឹងពាក់គ្នាមានការថយចុះខ្លាំង។
៤. កត្តានៃការផ្លាស់ប្តូរប្រព័ន្ធសេដ្ឋកិច្ច៖
ការប្តូរពីសេដ្ឋកិច្ចបែបសាច់ប្រាក់ (cash economy) ទៅជាសេដ្ឋកិច្ចបែបហិរញ្ញវត្ថុ (finance economy) ធ្វើឲ្យប្រព័ន្ធសេដ្ឋកិច្ចទាំងមូលកាន់តែមានភាពស្មុគ្រស្មាញ។ ឧទាហរណ៍ ដូចជា ការប្តូរពីទិញផ្ទះដោយសាច់ប្រាក់សុទ្ធទៅជាទិញផ្ទះដោយប្រើកម្ចីពីធនាគារ។
ដូច្នេះ ទាមទារឲ្យពលរដ្ឋមានចំណេះដឹងទូលំទូលាយផ្នែកទីផ្សារ និងហិរញ្ញវត្ថុ ពោលគឺចេះប្រកបរបរអាជីវកម្ម ចេះវិនិយោគ ចេះប្រើសេវាហិរញ្ញវត្ថុយ៉ាងប៉ិនប្រសប់ ដឹងថា គួរខ្ចីប្រាក់ពីធនាគារដើម្បីអ្វី? គួរសន្សំប្រាក់ជាមួយធនាគារ ឬទេ? ហេតុអ្វីបានជាត្រូវទិញសេវាធានារ៉ាប់រង? ។ល។
ជាងនេះទៅទៀត ពិភពលោកទាំងមូលបានឈានដល់យុគសម័យសេដ្ឋកិច្ចបែបបច្ចេកវិទ្យាទំនើប(digital economy) ទៀតផង។
៥. កត្តានៃរបត់នយោបាយ៖
នៅក្នុងបរិបទប្រទេសប្រជាធិបតេយ្យ ពលរដ្ឋត្រូវមានការចូលរួមក្នុងកិច្ចការនយោបាយនិងសង្គមកិច្ច។ អ្នកនយោបាយកាន់តែឆ្លាត (ទាំងអ្នកនយោបាយល្អ និងអ្នកនយោបាយអាក្រក់)។ ដូច្នេះ ដើម្បីមានសមត្ថភាពក្នុងការជ្រើសរើសបានអ្នកនយោបាយល្អឲ្យដឹកនាំប្រទេស ពលរដ្ឋត្រូវតែមានភាពឆ្លាតវៃខ្លាំង៕
លោក ង៉ែត ជូ ទីប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់ផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចនិងអភិវឌ្ឍន៍ ក្រុមហ៊ុនពិគ្រោះយោបល់ Emerging Markets Consulting (EMC)។ អត្ថបទខាងលើជាទស្សនៈផ្ទាល់ខ្លួនរបស់លោក ង៉ែត ជូ និងមិនឆ្លុះបញ្ចាំងទស្សនៈរបស់ Cambonomist.com ទេ។