តាមការស្ទង់មតិនៃសំឡេង១៦,០០០សំឡេង នៅទីក្រុងធំៗបីរបស់វៀតណាម គឺហាណូយ ដាណាង និងហូជីមិញ បានឲ្យដឹងថា យុវជនវ័យក្មេងដែលកើតនៅចន្លោះឆ្នាំ ១៩៩៥ ដល់ឆ្នាំ២០០២នេះ ឬហៅថា Generation Z គឺមានការចំណាយជាមធ្យម លើការទទួលទានអាហារខាងក្រៅផ្ទះប្រមាណ ៨៩ម៉ឺនដុង ឬស្មើនឹង៤០ដុល្លារ ក្នុងមួយខែ ខណៈដែលយុវជនវ័យក្មេងទាំងនេះ មានចំនួនរហូតដល់១៥%នៃប្រជាជនសរុប ៩៣លាននាក់។
យោងតាមការស្រាវជ្រាវរបស់ក្រុមហ៊ុនមួយទៀត ដែលមានមូលដ្ឋាននៅទីក្រុងហូជីមិញ បានរកឃើញថា មាន៥៦%ហើយ នៃអ្នកចូលរួមបញ្ចេញមតិ គឺមិនទាន់មានចំណូលនៅឡើយ ពោលគឺនៅចាយលុយឪពុកម្ដាយ ឬមានអ្នកខ្លះទៀត រកចំណូលបានតិចជាង៣លានដុង ឬតិចជាង ១៣២ដុល្លារក្នុងមួយខែ។ ដោយឡែក មាន៣៥%ផ្សេងទៀត អាចរកចំណូលបានចន្លោះពី៣លានដុង ទៅ៧,៥លានដុងក្នុងមួយខែ។
ហាងអាហារ Fast Food ជាច្រើននៅវៀតណាម បាននិងកំពុងមានភាពមមាញឹក និងពង្រីកខ្លួនយ៉ាងផុសផុល ដោយក្នុងនោះ មាន២៥%ជាជម្រើសរបស់យុវជនវ័យក្មេងទាំងនោះ បន្ទាប់មកមាន ១៨% ជាប្រភេទហាងអាហារតាមដងផ្លូវ និងហាងលក់ទំនិញ ដូចជាម៉ាត មាន១៧% ក៏ជាជម្រើសរបស់ពួកគេផងដែរ។
ក្នុងនោះដែរ តែគុជ ត្រូវបានស្គាល់ថា ជាភេសជ្ជៈដ៏ពេញនិយមបំផុតសម្រាប់ពួកគេ ខណៈដែលកាហ្វេ និងគ្រឿងស្រវឹង គឺជាជម្រើសរបស់មនុស្សវ័យចាស់ជាងពួកគេបន្តិច។
ងាកមកមើលកម្ពុជាយើងវិញ ទំនោរនៃការចាយវាយរបស់មនុស្សវ័យក្មេងៗល្បាក់អាយុ ១៥ ដល់២២ឆ្នាំនេះ ក៏មិនសូវជាខុសអីពីវៀតណាមប៉ុន្មានដែរ។ បើសិនជាល្ងាចឡើង យើងជិះដើរមើលហាងអាហារតាមដងផ្លូវ និងផ្សារទំនើប ឃើញថា ពោរពេញទៅដោយយុវវ័យសម្រុកចូលទៅញ៉ាំអាហារនៅទីនោះ ដោយមិនសូវមានមនុស្សវ័យចំណាស់ច្រើននោះឡើយ។ តួយ៉ាង ហាងអាហារដែលមានការរចនា និងអាហារប្លែកៗ និងហាងកាហ្វេម៉ាកល្បីៗ ឬហៅថា ប្រ៊េនៗជាដើម។ ទន្ទឹមនឹងនេះ ម្ចាស់អាជីវកម្មជាច្រើន ដែលបានបង្កើតឡើងថ្មីៗ ភាគច្រើនក៏បាននាំគ្នាតម្រង់មុខព្រួញសម្ដៅចាប់យកអតិថិជនគោលដៅ ជាប្រភេទមនុស្សវ័យក្មេងនេះផងដែរ ព្រោះថាយុវវ័យ ងាយក្នុងការចាប់យក ប្រសិនបើអាជីវកម្មនោះមានលក្ខខណៈប្លែក។
យ៉ាងណាក៏ដោយចុះ អ្នកជំនាញជើងចាស់ក្នុងវិស័យជំនួញជាច្រើន ធ្លាប់បានអះអាងថា អតិថិជនដែលជាប្រភេទមនុស្សវ័យក្មេងនេះ ពិតជាងាយក្នុងការចាប់យកមែន ហើយក៏មានម្ចាស់អាជីវកម្មជាច្រើនកំពុងចាប់យកផងដែរ ប៉ុន្ដែអតិថិជនប្រភេទនេះ ពិបាកក្នុងការថែរក្សាណាស់ឲ្យនៅស្ថិតថេរចីរកាលណាស់ ព្រោះពួកគេនិយមអ្វីដែលថ្មីៗ មួយឆ៉ាវៗ មិនភាពស្មោះស្ម័គ្រ (Loyalty) ដូចអតិថិជនដែលមានវ័យចាស់ទុំនោះទេ។ អារម្មណ៍មនុស្សវ័យក្មេងនេះៗ គឺប្រៀបបាននឹងភ្លើងចំបើង ដែលឆេះឆួលបានតែមួយគ្រាៗប៉ុណ្ណោះ ឬហៅថាអតិថិជនចិត្តចុងស្រល់៕