ក្រុមប្រទេស G7 នឹងផ្តល់ការគាំទ្រផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ និង បច្ចេកទេស ដើម្បីជួយប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ផ្លាស់ប្តូរការផលិតថាមពលធ្យូងថ្ម ទៅជាថាមពលកកើតឡើងវិញ ខណៈជំហានដំបូងជំនួយនឹងត្រូវផ្តល់ដល់ប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ី វៀតណាម ឥណ្ឌា និង សេណេហ្គាល់។ ក្នុងនោះ គំនិតផ្តួចផ្តើមនៃជំនួយនឹងបញ្ចូលទៅក្នុងគម្រោងមូលនិធិ និង ហិរញ្ញប្បទានរបស់ធនាគារអភិវឌ្ឍន៍អាស៊ី សម្រាប់ការអនុវត្តដំបូងនៃការទាញយកថាមពលកកើតឡើងវិញនៅក្នុងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍។
គួរកត់សម្គាល់ថា ប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ និងកំពុងរីកចម្រើន ដែលមានតម្រូវការអគ្គិសនីកើនឡើងមានការពឹងផ្អែកជាខ្លាំងទៅលើថាមពលធ្យូងថ្ម ដែលបានបញ្ចេញឧស្ម័នកាបូនជាច្រើនទៅកាន់បរិយាកាស ខណៈកត្តាទាំងអស់នេះ បានធ្វើឲ្យមានការព្រួយបារម្មណ៍ពីការបម្រែបម្រួលអាកាសធាតុយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរនៅពេលអនាគតផងដែរ។ ប្រទេសដែលមានសេដ្ឋកិច្ចជឿនលឿនបានបង្កើត កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់ខ្លួនក្នុងការផ្តល់ជំនួយហិរញ្ញវត្ថុ និង បច្ចេកទេសផ្សេងៗ ទៅដល់ប្រទេសទាំងកំពុងអភិវឌ្ឍទាំងនេះ សម្រាប់ការផលិតថាមពលកកើតឡើងវិញ ដើម្បីជាផ្នែកមួយក្នុងការកាត់បន្ថយការបំពុលបរិយាកាស។
អត្ថបទគួរអាន
យ៉ាងណាមិញ ប្រទេសជប៉ុន គឺជាប្រទេសមួយស្ថិតក្នុងសមាជិក G7 តែមួយគត់ ដែលមិនបានប្រកាសពីចេតនាលុបបំបាត់ការពឹងផ្អែកថាមពលធ្យូងថ្ម ខណៈដែលអឺរ៉ុប និង សហរដ្ឋអាមេរិកបានអំពាវនាវឱ្យបញ្ចប់ការប្រើប្រាស់ធ្យូងថ្មយ៉ាងឆាប់រហ័ស។
ទោះជាយ៉ាងណា ប្រទេសជប៉ុន និង អាមេរិកត្រូវបានគេរំពឹងថា នឹងក្លាយជាអ្នកផ្ដល់ជំនួយសំខាន់ដល់ប្រទេសឥណ្ឌូណេស៊ី ដោយមានសមាជិក G7 ផ្សេងទៀត និង សហភាពអឺរ៉ុបធ្វើជាដៃគូ។ទន្ទឹមគ្នានោះ ចក្រភពអង់គ្លេស និង សហភាពអឺរ៉ុប នឹងក្លាយជាអ្នករួមចំណែកដ៏សំខាន់សម្រាប់ផ្ដល់ជំនួយដល់វៀតណាម ខណៈសហរដ្ឋអាមេរិក និង អាល្លឺម៉ង់វិញនឹងផ្តល់ជំនួយសម្រាប់ឥណ្ឌា ។
គណៈកម្មាអឺរ៉ុប ក៏មានផែនការដាក់ពន្ធលើកាបូននាំចូលឆ្លងប្រទេសផងដែរ ក្រោមច្បាប់ពន្ធផ្នែកបរិស្ថាន។ ប៉ុន្ដែ ប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍនៅតែបន្ដពឹងផ្អែកខ្លាំងលើប្រេងឥន្ធនៈហ្វីស៊ីល ហើយពួកគេក៏បានជំទាស់យ៉ាងខ្លាំងចំពោះផែនការនេះ ដោយលើកហេតុផលថា វាជាការរារាំងពាណិជ្ជកម្មសេរី។ ដូច្នេះហើយ ការជួយគាំទ្រដល់ប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ដើម្បីឈានទៅក្លាយជាប្រទេសមានការអភិវឌ្ឍដោយគ្មានប្រើប្រាស់ធ្យូងថ្ម គឺជាគោលបំណងរបស់ក្រុមប្រទេសជឿនលឿន ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាសាយភាយកាបូន និងកុំឲ្យមានការរិះគន់ពីក្រុមប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ផងដែរ។
គួរជម្រាបថា នៅក្នុងកិច្ចព្រមព្រៀងទីក្រុងប៉ារីសស្តីពីបម្រែបម្រួលអាកាស បានកំណត់គោលដៅកំណត់ការកើនឡើងនៃសីតុណ្ហភាពសកលមិនឲ្យលើសពី ១,៥ អង្សារសេនោះទេ។ ដើម្បីសម្រេចបាននូវចំណុចនេះ អង្គការសហប្រជាជាតិអះអាងថា ការបញ្ចេញកាបូនឌីអុកស៊ីតត្រូវតែមានការកាត់បន្ថយឲ្យបាន ៤៥% ចាប់ពីឆ្នាំ ២០១០ ដល់ឆ្នាំ ២០៣០។
អត្ថបទ៖ វ៉ាន់ ស្រីរ័ត្ន
None
