ការសិក្សានេះត្រូវបានផ្តួចផ្តើមឡើងដោយក្រុមហ៊ុនអាកាសចរណ៍ អ៊ែមមឺរឹត រួមសហការជាមួយលោកវេជ្ជបណ្ឌិត Sandi Mann គ្រូពេទ្យចិត្តសាស្ត្រនិងជាអ្នកឯកទេសលើភាពអផ្សុកនៃសាកលវិទ្យាល័យ Central Lancashire ធ្វើឡើងកាលពីខែមិថុនា កន្លងទៅនេះ។
តាមរយៈការអង្កេតលើកុមារអាយុចាប់ពី ០ ទៅ ១២ឆ្នាំ ដោយមានការសហការជាមួយឪពុកម្តាយចំនួន ២.០០០នាក់ នៅចក្រភពអង់គ្លេស បានជួយឲ្យលោកវេជ្ជបណ្ឌិត Sandi Mann បែងចែក សកម្មភាពកម្សាន្តរបស់កុមារជា ៥ប្រភេទ មានដូចជា៖ សកម្មភាព សកម្ម (A) អសកម្មភាព (P) អន្តរកម្មទៅវិញទៅមក (I) ភាពច្នៃប្រឌិត (C) និងទំនាក់ទំនងខាងញាណ ឬអារម្មណ៍ (S)។
លទ្ធផលនេះត្រូវបានយកទៅប្រើប្រាស់ដើម្បីបង្កើតជាតារាងឥរិយាបថនិងកម្រិតភាពអផ្សុករបស់កុមារ ដែលលម្អិតកម្រិតភាពអផ្សុករបស់កុមារ និងប្រភេទសកម្មភាពកម្សាន្តផ្សេងៗតម្រូវទៅតាមវ័យរបស់ កុមារអាយុចាប់ពី ០ ទៅ ១២ឆ្នាំ ដែលជួយឲ្យឪពុកម្តាយកុមារតូចអាចកត់សម្គាល់ ពេលវេលាជាក់លាក់ និងកម្រិតភាពអផ្សុករបស់កូន ដើម្បីធានាដល់ការធ្វើដំណើរដោយរលូនប្រកបដោយភាពសប្បាយរីករាយ និង មិនមានការរំខានដល់អ្នកធ្វើដំណើរដទៃទៀត។
ការសិក្សានេះបានរកឃើញថា កុមារអាយុក្រោម១២ឆ្នាំ នឹងកើតមានភាពអផ្សុកក្នុងរយៈពេល ៤៩នាទី និង ៤៧វិនាទីប៉ុណ្ណោះ បន្ទាប់ពីធ្វើដំណើរហោះហើរផ្លូវឆ្ងាយចាប់ផ្តើម ខណៈការព្រួយបារម្ភដ៏ធំទាំងបី របស់ឪពុកម្តាយ នៅពេលធ្វើដំណើរជាមួយកុមារក្រោម១២ឆ្នាំ រួមមាន ការផ្តល់ការកម្សាន្តដល់កូនៗ (៦៤%) ការរំខានដល់អ្នកដំណើរដទៃ (៤៣%) និងការរក្សាកម្រិតជាតិទឹករបស់កូនៗ (២៣%)។ កុមារដែលមានវ័យ ៣ ទៅ ៤ឆ្នាំ ជាអ្នកដំណើរងាយបង្កបញ្ហាជាងគេ។
Emirates បង្ហាញលទ្ធផលសិក្សាអំពីភាពអផ្សុករបស់កុមារ នៅពេលជិះយន្តហោះ។
តើអ្នកបានអានអត្ថបទនេះ ឬនៅ?
ក្នុងចំណោមឪពុកម្តាយដែលបានចូលរួមក្នុងការស្រាវជ្រាវនេះ ៤១% ទទួលស្គាល់ថា ពួកគេបានលួងកូនៗ ដោយការឲ្យស្ករគ្រាប់ សូកូឡា និងនំ ជាដើម ដើម្បីជាការដោះដូរក្នុងការរក្សាឥរិយាបថល្អនៅពេលហោះហើរ ខណៈ ៣៣% បានពឹងផ្អែកលើឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក ដូចជា ទូរស័ព្ទដៃឬ ថេប្លេត (Tablet) ដែលមានហ្គេមស៍ កម្មវិធី កម្មវិធីទូរទស្សន៍ និងខ្សែភាពយន្តដែលគេចូលចិត្ត បើទោះបីជា ពួកគេមិនត្រូវបានអនុញ្ញាត្តឲ្យប្រើពេលពួកគេនៅផ្ទះក៏ដោយ ខណៈ ២៧% បានឲ្យអំណោយជាឧបករណ៍លេងថ្មីទៅកូនៗ ដើម្បីឲ្យពួកគេសប្បាយចិត្ត ហើយ ១៦%ទៀត បានព្យាយាមធ្វើឲ្យកូនៗអស់កម្លាំងមុន ពេលហោះហើរ ដោយការរត់លេងនៅព្រលានយន្តហោះមុនការហោះហើរ។
ភាពយន្តគឺជាសកម្មភាពពេញនិយមបំផុតនៅពេលហោះហើរ ដែលអាចទាញការយកចិត្តទុកដាក់របស់កុមារអាយុពី ០ ទៅ ២ ឆ្នាំ បានរយៈពេល ៤០នាទី និងកុមារអាយុ ១១ ទៅ ១២ឆ្នាំ បានរយៈពេល ១ម៉ោង និង ៤៥នាទី។ ហ្គេមមិនថា នៅក្នុងទូរស័ព្ទដៃ ឬនៅក្នុងប្រព័ន្ធកម្សាន្តដែលបំពាក់នៅក្នុងយន្តហោះ អាចទាក់ទាញការចាប់អារម្មណ៍របស់កុមារតូចរយៈពេល ៣០នាទី និងចាប់អារម្មណ៍របស់កុមារធំ ប្រមាណ ១ម៉ោងកន្លះ។ ជាមួយគ្នានេះដែរ សកម្មភាពកម្សាន្តដែលបំផុសភាពច្នៃប្រឌិត ដូចជា ការគូរគំនូរ មានភាពពេញនិយមសម្រាប់កុមារតូច រហូតដល់អាយុ ៩ឆ្នាំ នៅពេលដែលល្បែងល្បងប្រាជ្ញា និងដោះស្រាយ ប្រស្នាផ្សេងៗ ចាប់ផ្តើមទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍របស់ពួកគេ។ ចំណែកការផាត់ពណ៌និងសៀវភៅសម្រាប់បិទរូបតុក្កតាគឺជាសកម្មភាពដែលអាចទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍កុមារតូច។
លោកវេជ្ជបណ្ឌិត Sandi Mann បានឲ្យដឹងថា បើទោះបីជាការប្រើប្រាស់ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក ដូចជា ទូរស័ព្ទ ឬថេប្លេត ជាវិធីសាស្ត្រដែលពេញនិយមដោយឪពុកម្តាយប្រើប្រាស់ដើម្បីឲ្យកូនៗកម្សាន្តអារម្មណ៍និង រក្សា ភាពស្ងៀមស្ងាត់ ក៏ដោយ វិធីនេះមិនមានប្រសិទ្ធភាពសម្រាប់កុមារគ្រប់វ័យនោះទេ ដោយហេតុផលថា ការយកចិត្តទុកដាក់របស់កុមារតូចមានរយៈពេលខ្លីជាងការប្រមូលផ្តុំអារម្មណ៍របស់កុមារដែល មានអាយុច្រើនជាង។
តើអ្នកបានអានអត្ថបទនេះឬនៅ?
លោកបានបន្ថែមថា ការបំបែកសកម្មភាពកម្សាន្តដែលមានភាពអសកម្មទៅជាសកម្មភាពសកម្ម ឬប្រកបដោយភាពច្នៃប្រឌិត នឹងជួយឲ្យបង្ការភាពអផ្សុកនៅមិនស្ងៀម និងការរំខានផ្សេងៗរបស់កុមារដែលអាចកើត ឡើងក្នុងពេលហោះហើរ។
លោកនិយាយថា៖ “ឪពុកម្តាយដែលមានកូនអាយុពី ៣ ទៅ ៤ឆ្នាំ នឹងចាប់ផ្តើមដឹងថា នេះគឺជាពេលដែលកូនរបស់ពួកគេមានសកម្មភាពផ្នែករាងកាយសកម្មបំផុត ដោយមានភាពឯករាជ្យ និងជាពេលដែលកូន របស់ពួក គេត្រូវការសម្ភារៈដែលជឿនលឿន ស្មុគស្មាញជាងនេះ សម្រាប់ការលេងកម្សាន្តជាងកាលដែលពួកគេនៅក្មេងជាងនេះ។”
លោកបន្ថែមថា កុមារតូចជាទូទៅ មិនត្រូវការឧបករណ៍កម្សាន្តដែលមានភាពស្មុគស្មាញនោះទេ ដោយសារពួកគេនឹងចាប់អារម្មណ៍បរិយាកាសជុំវិញខ្លួនគេ រាប់ទាំងមនុស្សនិងវត្ថុផ្សេងៗ ជាដើម ខណៈកុមារធំ អាចលេងដោយខ្លួនឯងបាន ហើយពួកគេចូលចិត្តសកម្មភាពគូរគំនូរ ល្បងប្រាជ្ញា និងការអានសៀវភៅគំនូរជាដើម។
នៅក្នុងតារាង (CBQ) លោកបានណែនាំពីការរៀបចំលំដាប់សកម្មភាពចម្រុះសម្រាប់វ័យនីមួយៗ ដែលរួមមាន (1) សកម្មភាពសកម្ម (A) រួមមាន ដើរទៅមកនៅច្រកផ្លូវដើរនិងលេងបៀរ (2) អសកម្មភាព (P) រួមមាន ទស្សនាខ្សែភាពយន្ត និងការស្តាប់តន្ត្រី (3) ការប្រាស្រ័យទាក់ទងទៅវិញទៅមក (I) រួមមាន និទានរឿង ជជែកលេង រវាងឪពុកម្តាយនិងកូនៗ និង (4) សកម្មភាពដែលបំផុសភាពច្នៃប្រឌិត (C) រួមមានការគូរគំនូរ និងផាត់ពណ៌ និង (5) ទំនាក់ទំនងខាងញាណឬអារម្មណ៍ (S) មានដូចជាការញ៉ាំនំចំណី និងការសម្រាកក្នុងរយ:ពេលណាមួយ មុនពេលដែលកុមារមានអាការ:ធុញថប់។
ក្រុមហ៊ុនអាកាសចរណ៍ អ៊ែមមឺរឹត ក៏បានប្រើប្រាស់ការសិក្សានេះដើម្បីធ្វើឲ្យបទពិសោធន៍ ការហោះហើរ សម្រាប់ក្រុមគ្រួសារតាមរយៈ អ៊ែមមឺរឹត រឹតតែមានភាពប្រសើរនិងរលូន។
លោក Jade Cobbs ប្រធានផ្នែកគ្រប់គ្រង កាប៊ីន (Cabin) របស់ អ៊ែមមឺរឹត មានប្រសាសន៍ថា៖ “ពួកយើងដឹងយ៉ាងច្បាស់ថា ឪពុកម្តាយជារឿយៗតែងមានការញញើត និងគំនិតនៃការធ្វើដំណើរ ហោះហើរ ផ្លូវឆ្ងាយ ជាមួយកូនៗដែលឆាប់អផ្សុក។
ប៉ុន្តែ ឪពុកម្តាយមិនគួររង់ចាំរហូតដល់នាឡិកា នៃភាពអផ្សុករោទិ៍នោះទេ។ ដែលនេះ មិនតម្រូវតែលើការស្នើឲ្យបុគ្គលិក បម្រើការលើយន្តហោះផ្តល់កញ្ចប់សកម្មភាពកម្សាន្តផ្សេងៗ សម្រាប់កូនៗរបស់អ្នក ឬទស្សនាកម្មវិធីទូរទស្សន៍ ដែលមានលក្ខណៈជាគ្រួសារ ឬភាពយន្តដែលមានស្រាប់នៅក្នុងប្រព័ន្ធកម្សាន្តនៅក្នុងពេលហោះហើររបស់ក្រុមហ៊ុន អ៊ែមមឺរឹត នោះទេ ឪពុកម្តាយដែលធ្វើដំណើរ ជាមួយកូនៗ អាចជៀសវាងភាពអផ្សុក តាមរយៈសកម្មភាពកម្សាន្តផ្សេងៗដែលបានរៀបចំទុក រួមនិងហ្គេម និងការកម្សាន្តដែលមានស្រាប់នៅលើយន្តហោះ”។
តារាងអំពីឥរិយាបថនិងកម្រិតភាពអផ្សុករបស់កុមារ (CBQ) វ័យក្រោម ១២ឆ្នាំនេះ ត្រូវបានបង្ហាញជាសាធារណៈ និងអាចទាញយកបាននៅលើគេហទំព័ររបស់ក្រុមហ៊ុន អាកាសចរណ៍ អ៊ែមមឺរឹត៕
