ក្នុងប្រាក់ទាំងនោះ កម្ចីដែលបានផ្តល់ឱ្យវិស័យមិនមែនហិរញ្ញវត្ថុមានដល់ទៅជិត ៥២ទ្រីលានដុល្លារអាមេរិក ឬស្មើនឹង ២៩៥% នៃផលិតផលក្នុងស្រុកសរុប។ ចំនួននេះគឺជាសមាមាត្របំណុលមួយខ្ពស់បំផុតមិនធ្លាប់មានធៀបនឹងGDP របស់ចិន បើគេគិតពី ១៩៩៥មក។ នេះបើតាមស្ថិតិដែលចេញផ្សាយកាលពីថ្ងៃចន្ទទី០៧ខែធ្នូ ដោយ Bank for International Settlements។
ខណៈពេលដែលជំងឺរាតត្បាតកូវីដ១៩ កំពុងបោកបក់ឡើងវិញ ហើយផលប៉ះពាល់របស់វាអាចមានរយៈពេលខ្លី ប៉ុន្តែទស្សនវិស័យសេដ្ឋកិច្ចរយៈពេលវែងរបស់ប្រទេសចិនប្រហែលជាមិនប្រសើរជាងនេះប៉ុន្មានទេ។ ជាក់ស្តែង យើងមើលទៅលើ អត្រាកំណើតបានធ្លាក់ចុះ ចំនួនប្រជាជនវ័យចំណាស់កើនឡើង ដែលជាបន្ទុកសារពើពន្ធ និងចំណាយកាន់តែច្រើនសម្រាប់កម្មវិធីជំនួយសង្គម ពីរដ្ឋាភិបាលចិន។
បញ្ហាចំបងមួយទៀតដែលធ្វើឱ្យសេដ្ឋកិច្ចចិនធ្លាក់ចុះ និងកំរិតបំណុកើនឡើងដូចនេះ គឺដោយសារតែប៉ុន្មានខែមុន ទីក្រុងសៀងហៃនិងទីក្រុងផ្សេងទៀតត្រូវអាជ្ញាធរបិទខ្ទប់ដល់ទៅរាប់ខែ ដើម្បីទប់ស្កាត់ការឆ្លងរាលដាលនៃជំងឺកូវីដ១៩ ជាហេតុធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់សេដ្ឋកិច្ចយ៉ាងខ្លាំង ពិសេសការបិទខ្ទប់ក្រុងសៀងហៃ ដែលជាទីក្រុងហិរញ្ញវត្ថុដ៏ធំរបស់ចិន។ ជាក់ស្តែង កាលនោះ GDP ចិនមានកំណើនត្រឹមតែ ០,៤%ប៉ុណ្ណោះ ត្រីមាសទី២ឆ្នាំ២០២២ ជាពេលដែលមានការបិទខ្ទប់ជាបន្តបន្ទាប់។ ក្រៅពីនេះ ការជំរុញរបស់រដ្ឋាភិបាលក្រុងប៉េកាំង សម្រាប់គម្រោងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ ដើម្បីជំរុញសកម្មភាពសេដ្ឋកិច្ច បានជំរុញអាជ្ញាធរមូលដ្ឋានឱ្យចេញបណ្ណបំណុលបន្ថែមទៀត។
សូមជម្រាបថា កំរិតបំណុលថ្មីរបស់ប្រទេសចិន ត្រូវបានគេរំពឹងថានឹងមានចំនួនខ្ពស់បំផុត ពោលគឺមានជាង ៤ទ្រីលានយ័ន ឬស្មើនឹងប្រមាណ ៥៧០ពាន់លានដុល្លារនៅពេញមួយឆ្នាំនេះ២០២២នេះ៕