ក្នុងរយៈពេលពីរឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ភាពតានតឹងផ្នែកភូមិសាស្ត្រនយោបាយរួមទាំងការដាក់ទណ្ឌកម្មរបស់អាមេរិក និង អឺរ៉ុបមកកាន់ប្រទេសចិននោះ បានធ្វើឱ្យទំនាក់ទំនងពាណិជ្ជកម្ម មិនសូវរលូនប៉ុន្មាននោះទេ។ ខណៈដែលកាលពីខែមិថុនា ចិនបានអនុម័តច្បាប់ប្រឆាំងទណ្ឌកម្មដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងការដាក់ទណ្ឌកម្មរបស់អាមេរិក និងអឺរ៉ុប ដែលកន្លងមកប្រទេសលោកខាងលិចទាំងអស់នោះ បានដាក់ទណ្ឌកម្មលើប្រទេសចិន ក្រោមហេតុផលទាក់ទងនឹងសកម្មភាពរបស់ទីក្រុងប៉េកាំងទៅលើទីក្រុងហុងកុង និង ជនជាតិភាគតិចមូស្លីម អ៊ុយហ្គួរនៅតំបន់ស៊ីនជាំង។
ច្បាប់ប្រឆាំងនឹងការដាក់ទណ្ឌកម្មរបស់ចិន គឺមានឥទ្ធិពល ក្នុងការបដិសេធទិដ្ឋាការ, ការនិរទេស ឬ រឹបអូសទ្រព្យសម្បត្តិទៅលើជនណាដែលបង្កើត ឬ អនុវត្តតាមការដាក់ទណ្ឌកម្ម ប្រឆាំងនឹងពាណិជ្ជកម្មចិន ឬ មន្ត្រីចិន។
ក្រុមហ៊ុនបរទេស អាចត្រូវរងការប្ដឹងនៅក្នុងតុលាការរបស់ចិន ពីបទដាក់ទណ្ឌកម្ម ហើយច្បាប់នេះ ក៏អាចនឹងប្ដឹងទៅលើ សមាជិកពាក់ព័ន្ធផ្សេងទៀតផងដែរ។
អត្ថបទគួរអាន
សាជីវកម្មអន្តរជាតិ ជាពិសេសធនាគារធំៗ បច្ចុប្បន្នកំពុងខិតខំប្រឹងប្រែងដោះស្រាយនូវបញ្ហាដែលខ្លួនកំពុងប្រឈមនេះ ដោយពួកគេកំពុងភ័យខ្លាចថា អាចនឹងត្រូវជួបរងគ្រោះដោយសារតែការប្រកួតប្រជែងរបបទណ្ឌកម្មរវាងរដ្ឋាភិបាល។ ក្នុងន័យនេះ គឺចង់សម្ដៅថា ប្រសិនបើប្រទេសលោកខាងលិច ណាមួយដាក់ទណ្ឌកម្មលើក្រុមហ៊ុនចិន ឬមន្ត្រីចិន ហើយក្រុមហ៊ុនបរទេសនោះ អនុវត្តទៅតាមទណ្ឌកម្មរបស់រដ្ឋាភិបាលខ្លួនមែន ក្រុមហ៊ុននោះនឹងត្រូវខុសច្បាប់នៅប្រទេសចិន។ ដូច្នេះ វាមិនខុសពីចុះទឹកក្រពើ ឡើងលើខ្លានោះទេ។
ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយរដ្ឋចិនរាយការណ៍ថា ខ្លួននឹងបង្ហាញពីវិធានការបន្ថែមសម្រាប់ទីក្រុងហុងកុង និង ក្រុងម៉ាកាវ ប៉ុន្ដែមិនបានបញ្ជាក់លម្អិតពីវិធានការនោះទេ ខណៈអាជ្ញាធរហុងកុងខ្លះបានប៉ាន់ស្មានថា ទីក្រុងប៉េកាំងអាចបង្ខំឲ្យខ្លួនអនុវត្តច្បាប់នេះ ស្រដៀងទៅនឹងការប្រើប្រាស់អំណាចច្បាប់សន្តិសុខជាតិ ដើម្បីដាក់ទោសក្រុមប្រឆាំងជាច្រើនកាលពីឆ្នាំមុនដែរ៕
អត្ថបទ៖ ស៊ើង និមល់
None
