តម្លៃនៃប្រាក់កម្ចីដែលមិនដំណើរការនៅក្នុងប្រទេសថៃ ពោលគឺ កម្ចីដែលខកខានសងដល់ទៅ ៣ខែនោះ មានតម្លៃសរុប ១៤ពាន់៥រយលានដុល្លារ គិតត្រឹមចុងខែធ្នូឆ្នាំ២០២២ ដែលទិន្នន័យនេះធ្លាក់ចុះពី ១៤ពាន់លានដុល្លារកាលពីខែកញ្ញាឆ្នាំ២០២២។
សមាមាត្រនៃប្រាក់កម្ចីដែលមិនដំណើរការ ធៀបទៅនឹងចំនួនប្រាក់កម្ចីសរុបបានធ្លាក់ចុះមកត្រឹម ២,៧% នៅឆ្នាំ២០២២ ខណៈកាលពីឆ្នាំ២០២១ធ្លាប់មាន ២,៩%។ ការថយចុះនេះ គឺដោយសារការផ្តល់ប្រាក់កម្ចីបានកើនឡើង ពីត្រីមាសមុនៗ។ ប៉ុន្តែកំណើនប្រាក់កម្ចីប្រចាំឆ្នាំមានត្រឹមតែ២,១% ប៉ុណ្ណោះ ដែលបានថយចុះពី ៦,៥% ក្នុងឆ្នាំ ២០២១។
បើយោងតាមតួលេខប្រចាំត្រីមាស ដែលចេញផ្សាយដោយធនាគារថៃកាលពីថ្ងៃចន្ទ បំណុលដែលកាន់កាប់ដោយក្រុមគ្រួសារថៃមានចំនួនជាង ៤៣៥ពាន់លានដុល្លារ ហើយតួលេខនេះគឺស្មើនឹង ៨៧% នៃផលិតផលក្នុងស្រុកសរុប។ កំរិតបំណុលគ្រួសារនៅថៃប៉ុណ្ណេះ គឺមានខ្ពស់ខ្លាំងណាស់ បើធៀបនឹងប្រទេសជិតខាងក្នុងតំបន់។ យ៉ាងណាមិញ តួលេខនេះបានធ្លាក់ចុះបន្តិចហើយ បើគេធៀបនឹងកម្រិតខ្ពស់បំផុតដែលធ្លាប់កើនដល់ជិត ៩២%នៃGDP កាលពីឆ្នាំ២០២១ បង្កដោយជំងឺរាតត្បាត កូវីដ១៩ និងអតិផរណាកាន់តែខ្ពស់ទៅៗ អត្រាខ្ចីប្រាក់ក៏កាន់តែមានខ្ពស់ជាបន្តបន្ទាប់។
យោងតាមលោក Suwannee Jatsadasak ជំនួយការអភិបាលរងទទួលបន្ទុកត្រួតពិនិត្យស្ថាប័នហិរញ្ញវត្ថុនៅធនាគារថៃបាននិយាយថា ប្រជាជនអាចនឹងរងផលប៉ះពាល់ដោយតម្លៃនៃការរស់នៅកើនឡើង ស្របពេលដែល អត្រាការប្រាក់ក៏កើនឡើងផងនោះ។
យោងតាមប្រភពដដែល ប្រជាជនថៃបានជំពាក់ធនាគារ និងអ្នកផ្តល់ប្រាក់កម្ចីផ្សេងទៀតជាមធ្យមជាង ១ម៉ឺនដុល្លារក្នុងមនុស្សម្នាក់ ជាមួយនឹងការទូទាត់ប្រចាំខែ ជាង ៣០០ដុល្លារ ខណៈដែលប្រាក់ឈ្នួលប្រចាំខែរបស់ពលរដ្ឋទាំងនោះ មានជាមធ្យមត្រឹមជាង ៤០០ដុល្លារប៉ុណ្ណោះ។
យោងតាមការស្ទង់មតិប្រចាំឆ្នាំ២០២២ ដោយសាកលវិទ្យាល័យសភាពាណិជ្ជកម្មថៃបង្ហាញថា មានជិត១០០% នៃអ្នកដែលត្រូវបានស្ទង់មតិ បាននិយាយថា ពួកគេគឺមានជំពាក់បំណុល ពោលគឺមានការកើនឡើងជាងឆ្នាំមុនៗនៅទៅទៀត។ ក្នុងនោះដែរ មានអ្នកត្រូវបានស្រង់មតិ ដល់ទៅ ៨0% និយាយថា ពួកគេមិនមានលទ្ធភាពក្នុងការគ្រប់គ្រងលើការចំណាយប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគេនោះទេ។ យ៉ាងណាមិញ ធនាគារពិភពលោក ក៏ដូចជាទីភ្នាក់ងារផ្តល់ចំណាត់ថ្នាក់ឥណទានបានព្រមានអំពីហានិភ័យ នៅពេលការរៀបចំរចនាសម្ព័ន្ធសមាមាត្រនៃប្រាក់កម្ចីមានភាពយឺតយ៉ាវនៅចុងឆ្នាំ២០២៣នេះ៕