ការវិនិយោគដ៏សន្ធឹកសន្ធាប់នៅក្នុងរោងចក្រថាមពលទាំង៤កន្លែង ដែលមានទីតាំងស្ថិតនៅភាគខាងជើងប្រទេសឡាវនេះ ត្រូវបានគេរំពឹងថា នឹងចាប់ផ្ដើមដំណើរការនៅក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំខាងមុខទៀត។
រាជរដ្ឋាភិបាលប្រទេសថៃមានបំណងទិញយកថាមពលវារីអគ្គិសនីទាំងនេះជាយូរមកហើយ ដើម្បីរក្សាអព្យាក្រឹតភាពនៃជាតិកាបូនពោលគឺរក្សាតុល្យភាពរវាងការបញ្ចេញនិងស្រូបយកជាតិកាបូនឌីអុកស៊ីត ហើយអាជ្ញាធរថៃក៏ចង់ប្រើប្រាស់ថាមពលស្អាតស្អំបែបនេះ (clean power) ថែមទៀត ដើម្បីដំណើរការសេដ្ឋកិច្ចជាតិផងដែរ។
ការទិញយកថាមពលអគ្គិសនីពីរោងចក្រថាមពលវារីអគ្គិសនីនៅក្នុងប្រទេសឡាវនេះ គឺស្របតាមអនុស្សរណៈនៃការយោគយល់គ្នាដើម្បីនាំចូលអគ្គិសនីពីប្រទេសឡាវក្នុងបរិមាណសរុបជិត១១ ជីហ្គាវ៉ាត់នៅក្នុងរយៈពេល២ទសវត្សរ៍ខាងមុខទៀតនេះ។
អាជ្ញាធរអគ្គិសនីរដ្ឋនៃប្រទេសថៃដែលជាអ្នកទិញថាមពលដ៏សំខាន់មួយនោះ គ្រោងនឹងនាំចូលអគ្គិសនីពីរោងចក្រវារីអគ្គិសនីនៅប្រទេសឡាវក្រោមកិច្ចសន្យាទិញរយៈពេលវែង ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់តម្រូវការប្រើប្រាស់កើនឡើងនៅក្នុងប្រទេសរបស់ខ្លួន។
លេខាធិការថាមពលអចិន្ត្រៃយ៍ថៃលោក គូលីត សុមបាតសិរី (Kulit Sombatsiri) ក៏បានបាននិយាយដែរថា ប្រទេសថៃគ្រោងនឹងនាំចូលវារីអគ្គីសនីពីប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា ប៉ុន្តែដោយសារតែប្រទេសនេះ មានជម្លោះនយោបាយដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ ទើបបានធ្វើឲ្យមានការពន្យារពេលផែនការនេះ។
ការនាំចូលថាមពលផលិតចេញពីធនធានស្អាតកាន់តែច្រើន គឺស្របតាមផែនការរបស់រដ្ឋាភិបាលក្នុងការកាត់បន្ថយការពឹងផ្អែកលើថាមពលអគ្គិសនីដែលបង្កើតដោយប្រេងឥន្ធនៈហ្វូស៊ីល។
នាយករដ្ឋមន្ត្រីថៃលោក ប្រាយុទ្ធ ចាប់អូចា (Prayut Chan-o-cha) បានប្តេជ្ញាចិត្តនៅក្នុងសន្និសីទស្ដីពីការប្រែប្រួលអាកាសធាតុលើកទី២៦នៅទីក្រុងក្លាសហ្គោ (Glasgow) នៃអង្គការសហប្រជាជាតិកាលពីចុងឆ្នាំមុនថា ប្រទេសថៃនឹងដោះស្រាយការប្រែប្រួលអាកាសធាតុឱ្យកាន់តែខ្លាំង ដោយប្រឹងឈានឱ្យដល់ការរក្សាតុល្យភាព នៃជាតិកាបូននៅត្រឹមឆ្នាំ២០៥០ និងការបំភាយឧស្ម័នក្នុងកម្រិតសូន្យនៅត្រឹមឆ្នាំ២០៦៥៕
អត្ថបទ សុខ ជា