ទំហំបំណុលសាធារណៈរបស់វៀតណាមដែលបានកត់ត្រាជាក់លាក់នៅពេលនេះ ត្រូវបានគេដឹងថា កំពុងស្ថិតនៅកម្រិតមួយខ្ពស់ណាស់ ដែលបានគំរាមកំហែងដល់លទ្ធភាពបង្វិលសង និងកំពុងតម្រូវឲ្យវៀតណាម ត្រូវការខ្ចីបំណុលបន្ថែមទៀត ដើម្បីធ្វើឲ្យប្រសើរឡើងនូវសម្ពាធទូទាត់សងបំណុលដែលកំពុងកើនឡើងនេះ។
សារព័ត៌មាន ក្នុងស្រុកវៀតណាម Vietnam Express បានគូសបញ្ជាក់ថា ខណៈដែលប្រទេសវៀតណាម ត្រូវការខ្ចីបំណុលបន្ថែម ប្រមាណ ៣០ ពាន់លានដុល្លារអាមេរិក ដើម្បីសម្រួលបញ្ហាដោះបំណុលក្នុងរយៈពេល៣ឆ្នាំ គេសង្កេតឃើញថា កម្រិតសម្ពាធនៃការសងត្រឡប់ ក៏កើនឡើងកាន់តែខ្លាំងដែរ។
អត្ថបទទាក់ទង!
តាមរបាយការណ៍ពី ក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច និងហិរញ្ញវត្ថុ វៀតណាម បានបញ្ជាក់ឲ្យដឹងថា បំណុលសាធារណៈរបស់ប្រទេសនេះ ត្រូវបានប៉ាន់ប្រមាណថា មាន ជាង៥៨% នៃ ផលិតផលក្នុងស្រុកសរុប (GDP) ដែលមាន ទំហំទឹកប្រាក់ ១៣៦,៧៥ ពាន់លានដុល្លារអាមេរិក មានទាបបំផុតតាំងពីឆ្នាំ២០១៥ មកម្លេះ។ បើតាមរដ្ឋាភិបាលវៀតណាម កម្រិតបំណុលប៉ុណ្ណេះ នៅតែមានក្រោម៦៣,៩% នៃគោលដៅ ដែលបានកំណត់។
ទោះយ៉ាងណា ក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច និងហិរញ្ញវត្ថុធ្លាប់បានគូសបញ្ជាក់ថា វៀតណាមគួរតែមិនត្រូវធ្លាក់ចូលទៅក្នុងបំណុលថែមទៀតនោះទេ ខណៈដែលសម្ពាធទូទាត់សងបំណុលកាន់តែមានការកើនឡើង។
ប្រភពព័ត៌មានឲ្យដឹងទៀតថា នៅឆ្នាំ ២០១៩ បំណុលដែលខ្ចីនៅក្នុងស្រុករបស់រដ្ឋាភិបាលវៀតណាម (Government’s Internal Debt) មាន ៩,៣%។ នៅចន្លោះឆ្នាំ ២០១៩ និងឆ្នាំ ២០២១ តួរលេខបំណុលនេះ មាន៣២,៧%។
លោក Hoang Quang Ham សមាជិកប្រតិភូខេត្ត Phu Tho បានប្រាប់រដ្ឋសភាជាតិ វៀតណាមនាពេលថ្មីៗនេះ ថា ដើម្បីអាចទូទាត់សងបំណុលបានគ្រប់ចំនួន ក្នុងឆ្នាំ ២០១៩ ២០២១ វៀតណាម ត្រូវការខ្ចី ៣០ ពាន់លានដុល្លារទៀត ហើយនៅគ្រានោះ វៀតណាម ត្រូវខ្ចីប្រហែល ៨៥៨ លាន ទៅ ១,៧២ ពាន់លានដុល្លារ ក្នុងមួយខែ។
បំណុលសាធារណៈនេះ គឺរួមបញ្ចូលបំណុលរបស់រដ្ឋាភិបាលកណ្ដាល រដ្ឋាភិបាលខេត្ត និងក្រុង ព្រមទាំងប្រាក់ធានារបស់រដ្ឋាភិបាលជាដើម។ បំណុលក្នុងស្រុករបស់រដ្ឋាភិបាល គឺជាបំណុលដែលជំពាក់ម្ចាស់បំណុលនៅក្នុងប្រទេស។ នៅវៀតណាម បំណុលក្នុងស្រុកនេះ គឺបានមកពីការលក់បណ្ណបំណុល។
ត្រូវបានស្រង់សម្ដី ដោយសារព័ត៌មានក្នុងស្រុកវៀតណាម លោក Dinh Toan ប្រតិភូខេត្ត Hung Yen បានលើកឡើងថា ស្ថានភាពបំណុលសាធារណៈរបស់វៀតណាម បានមានភាពប្រសើរឡើង ប៉ុន្ដែ វានៅតែមានកម្រិតខ្ពស់ ហើយវៀតណាមមិនអាចនៅស្ងៀមបានទេ នៅពេលដែល ប្រភពចំណូលមិនមាននិរន្តរភាព។
លោក Toan បានចង្អុលបង្ហាញថា នៅប៉ុន្មានឆ្នាំមកនេះ កញ្ចប់ថវិកាចំណូលរដ្ឋ មានការកើនឡើងហួសការព្យាករ ប៉ុន្ដែ ចំណូលទាំងនោះ គឺមួយភាគធំ បានមកពី ប្រភពដីធ្លី និងធនធានធម្មជាតិ ហើយនេះ គឺជាប្រភពចំណូលតែមួយ ដែលមិនមាននិរន្តរភាព និងមិនស្ថិតស្ថិរយូរអង្វែងឡើយ ព្រោះថា ធនធានទាំងនោះមានកំណត់។
អត្ថបទគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍!
លោកបន្តថា ការពិត ចំណូលដែលមកពីផលិតកម្ម និងសកម្មភាពអាជីវកម្ម គឺមិនបានត្រូវតាមការព្យាករទេ។ មានន័យថា សហគ្រាស គឺនៅតែបន្តប្រឈមនឹងការលំបាកច្រើន ដែលវាបានធ្វើឲ្យវៀតណាមមិនអាចបង្កើតបាននូវមូលដ្ឋានចំណូលថវិការដ្ឋរឹងមាំបាន។ វៀតណាម ត្រូវការអភិវឌ្ឍបរិយាកាសអាជីវកម្មឲ្យបានប្រសើរជាងមុនបន្ថែមទៀត។
អ្នកជំនាញបានលើកឡើងដែរថា សហគ្រាសធុនតូច និងមធ្យម ត្រូវបានដឹងថា មាន៩៨,៣% នៃក្រុមហ៊ុនដែលបានចុះបញ្ជីសរុប ប៉ុន្ដែ មានតែ៤០% នៃសហគ្រាសទាំងនោះ ដែលអាចរកប្រាក់ចំណេញបាន។ នេះ សរបញ្ជាក់ឲ្យឃើញថា សមត្ថភាពផលិតកម្ម និងប្រសិទ្ធភាពនៃការគ្រប់គ្រង សហគ្រាសក្នុងស្រុករបស់វៀតណាម គឺនៅតែមានកម្រិតទាបនៅឡើយ៕
None
