សាស្ត្រាចារ្យ Ralph D. Christy បន្ថែមថា «សហគ្រិនខ្មែរត្រូវដឹងឱ្យច្បាស់ថាពិភពលោកដើរដល់ណា? មនុស្សត្រូវការអី? លក់អ្វីទើបលក់ដាច់? រកស៊ីរបរណាទើបមាននិរន្តរភាពយូរអង្វែង ព្រមទាំងរួមចំណែកអភិវឌ្ឍន៍សង្គមប្រកបដោយភាពមោទន»។
ផ្អែកតាមការសិក្សាស្រាវជ្រាវរបស់លោកសាស្ត្រចារ្យបង្ហាញថា និន្នាការសំខាន់ៗនៃជំនួញសកលមានប្រមាណ ១០រួមមាន៖
1. កំណើននៃហាងទំនិញធំៗដែលលក់រាយ៖ សព្វថ្ងៃនេះក្រុមហ៊ុនយក្សៗបានបើកហាងធំៗទំនើបដើម្បីលក់រាយនូវទំនិញគ្រប់សព្វរបស់ខ្លួន។ ពួកគេបានប្រមូលអតិថិជនជាច្រើនឱ្យបើកអាជីវកម្មក្នុងកន្លែងរបស់គេ ដែលជាហេតុនាំឱ្យហាងទំនិញឬផ្សារល្មមដួលរលំឬឈានទៅរកការក្ស័យធន។ ឧទាហរណ៍ជាក់ស្តែង ផ្សារទំនើបតូចៗនៅភ្នំពេញមួយចំនួនចាប់ផ្តើមខ្សត់អ្នកទិញ នៅពេលដែលផ្សារអ៊ីអនបើកដំណើរការ។
2. ការពង្រីកអាជីវកម្មគ្រឿងទេស៖ ពិភពលោកនឹងកាន់តែវិវត្តន៍ទៅមុខដោយកាន់មានតម្រូវការខ្ពស់ខាងផ្នែកគ្រឿងទេស។ ក្រៅពីនោះ ការប្រកួតប្រជែងគ្នារបស់អ្នករកស៊ីរបរនេះនឹងកាន់តែសាហាវ កាន់តែត្រូវការទុនច្រើនសម្រាប់វិនិយោគ។ តំបន់ដែលត្រូវប៉ាន់ គឺជាប្រជុំជន ឬទីក្រុងដែលមានមនុស្សរស់នៅច្រើន។
3. របររកស៊ី ទាក់ទងនឹងសុវត្ថិភាពចំណីអាហារ (គីមីចំណី)៖ អ្នករកស៊ីត្រូវប៉ាន់ ប្រហែលអាចជាសិប្បកម្មផលិតទឹកលាងបន្លែ ឬ ឧបករណ៍ពិសោធន៍ជាតិគីមីក្នុងចំណីអាហារ។ ម្យ៉ាងទៀតបទបញ្ញត្តិ ពិសេសការរឹតបណ្ដឹងគ្រឿងផ្សំគីមីចំណីអាហារ ក៏ទំនងជាតឹងរឹងជាងពេលមុនៗផង។
4. ការប្រើប្រាស់វប្បធម៌ចម្រុះ៖ តម្រូវការម្ហូបអាហារសម្លៀកបំពាក់កាន់តែកើនឡើង និងផ្លាស់ប្ដូរគ្នាជាសកល។ ឧទាហរណ៍ នៅភ្នំពេញ កំណើនចំនួនហាងអាហារ ឬសម្លៀកបំពាក់ ជប៉ុន កូរ៉េ ចិន ឥណ្ឌា និងអ៊ឺរ៉ុបចាប់ផ្តើមកើតព្រោងព្រាតរីកលូតលាស់ជាលំដាប់។ ទៅថ្ងៃមុខការផ្លាស់ប្ដូរវប្បធម៌ និងទេសចរណ៍នៅតែជារបរកាក់កប និងមិនចេះរីងស្ងួត។
5. អាហារគ្រឹះល្អសម្រាប់សុខភាពអ្នកទទួលទាន៖ អាហារដែលមានសាធារធាតុប៉ូវកម្លាំងឬជំរុញភាពធាត់នឹងកាន់តែលក់លែងសូវដាច់។ ជំនួសមកវិញដោយអាហារមានជាតិខ្លាញ់តិចឬភេជ្ជៈណាដែលមានតួនាទីប្រយុទ្ធប្រឆាំងជំងឺធាត់ រក្សាបេះដូងឬសម្ពាធឈាម។ល។មនុស្សចាប់ផ្តើមរើសចំណីរកចំណីណានាំឱ្យមានសុខភាពល្អ មិនងាយឆាប់ស្លាប់។ល។
6. ចំណីអាហារសរីរាង្គ និងធម្មជាតិ៖ ប្រជាប្រិយភាពនៃផលិតផលសរីរាង្គ និងធម្មជាតិកាន់តែកើនឡើងពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ។ ទន្និន័យជំនួញផលិតផលសរីរាង្គ ១០ឆ្នាំចុងក្រោយបង្ហាញថា ជំនួញសរីរាង្គកើនឡើងពីជាង ២ពាន់លានដុល្លារនៅឆ្នាំ២០០២ រហូតដល់ជាង ៣០ពាន់លានដុល្លារនៅឆ្នាំ ២០១៣។ ទៅថ្ងៃមុខមនុស្សនឹងកាន់តែត្រូវការចំណីគ្មានជាតិគីមី ស្រស់ធម្មជាតិ និងបរិសុទ្ធ មិនខុសពីអ្នកស្រុកខ្មែរចូលចិត្តមាន់ស្រែនោះឡើយ។
7. ការកើនឡើងក្នុងទំនួលខុសត្រូវផ្នែកសង្គម៖ របររកស៊ីការកែច្នៃសម្អាតបរិស្ថានឬ ប្រើប្រាស់ឡើងវិញនូវកាកសំណល់ ដែលបំផ្លាញសុវត្ថិភាពសាធារណៈឬសុខមាលភាពសង្គម។ អាជីវកម្មថ្មីនោះ ជារបៀបរកស៊ីដែលធានាឱ្យមានការអភិវឌ្ឍ ប្រកបដោយចីរភាព នឹងមានមុខមាត់ជារបៀបរកស៊ីដែលគាំពារសង្គមតាមរយៈ គោលដៅសេដ្ឋកិច្ច សង្គមនិងបរិស្ថានភាព ជា ចម្បង។
8. និន្នាការទិញទំនិញក្នុងស្រុក៖ និន្នាការនេះនឹងកាន់តែរីកធំធាត់ ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ។ ជាក់ស្តែងនាយករដ្ឋមន្ត្រីកម្ពុជាធ្លាប់បញ្ជាក់ថា ការទិញទំនិញក្នុងស្រុកជាការពង្រីកការនាំចេញ ឬចលនាភូមិមួយផលិតផលមួយ ឬគាំទ្រទំនិញខ្មែរ។ល ។ ប្រទេសចិន បានចលនាឱ្យពលរដ្ឋខ្លួន ប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទរបស់ក្រុមហ៊ុនហ៊ួវៃ ជាជាងទិញអាយហ្វូនរបស់អាមេរិក។
9. ទំនិញប្រ៊ែនៗ ស្លាកច្បាស់លាស់និងស្អាត ៖ អ្នកទិញចាប់ផ្ដើមគាំទ្រស្លាកសញ្ញាប្រ៊ែនៗ។ អ្នកទិញចាប់ផ្តើមចេះមើលគ្រឿងផ្សំរបស់ផលិតផលិត ព័ត៌មានអវិជ្ជមានចំពោះសុខភាព។ បើទំនិញណាដាក់ស្លាកមិនច្បាស់លាស់ឬមានជាតិអវិជ្ជមានច្រើន(ជាតិស្ករជាតិខ្លាញ់) នឹងពិបាកមានការគាំទ្រណាស់។
10. ផ្សារឌីជីថល៖ អ្នកកើតទាន់បច្ចេកវិទ្យានៅលើផែនដីមានប្រមាណ១ភាគ៣ នៃប្រជាជនសរុបលើពិភពលោក។ ពួកគេមានអាយុចាប់ពី ១៥ ដល់ ៣៥ឆ្នាំ។ ពួកគេចាប់ផ្ដើមប្រឡូកចូលក្នុងវិស័យការងារនិងជំនួញ ពួកគេចូលចិត្តរបៀបទូទាត់ងាយស្រួល ដែលជាហេតុនាំឱ្យរបររកស៊ីលក់និងទូទាត់ តាមអនឡាញកាន់តែមានហុងស៊ុយ៕