ម្ចាស់សហគ្រាសផលិតក្នុងស្រុកបានបង្ហាញពីក្ដីបារម្ភរបស់ខ្លួនថា បើសិនជាផលិតផលពីក្រៅនៅតែបន្ដហូរចូលយ៉ាងងាយស្រួលនិងគំហុក ក្នុងទីផ្សារ យ៉ាងដូច្នេះ ច្បាស់ណាស់វានឹងធ្វើឲ្យផលិតផលក្នុងស្រុកពិបាកងើបខ្លួនរួចណាស់ ដើម្បីឈរប្រកួតប្រជែងជាមួយផលិតផលពីក្រៅប្រទេសសទាំងនោះ ដ្បិតអី វិស័យផលិតក្នុងស្រុកនៅតែបន្តប្រឈមនឹងបញ្ហាច្រើននៅឡើយ។
លោក ចាន់ ស៊ីថា អគ្គនាយកក្រុមហ៊ុនផលិតទឹកត្រី អ៊ីឆេ ង៉ូវហេង បានបញ្ជាក់ទៀតថា ដើម្បីជួយឲ្យសហគ្រាសធុនតូច និងមធ្យម អាចអភិវឌ្ឍខ្លួនរឹងមាំ និងអាចប្រកួតប្រជែងបាន គឺចាំបាច់បំផុតត្រូវមានការចូលរួមគាំទ្រពីសំណាក់ស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធរបស់រាជរដ្ឋាភិបាលឲ្យបានខ្លាំងក្លាថែមទៀត តាមរយៈការលើកទឹកចិត្តនានា ដល់វិស័យផលិត។
អត្ថបទទាក់ទង!
លោក ចាន់ ស៊ីថា បានបញ្ជាក់ទៀថា ការផលិតផលក្នុងស្រុកលើទីផ្សារបច្ចុប្បន្នគឺខាងក្រសួងពាក់ព័ន្ធ មានការរឹតបន្ដឹងគុណភាពខ្លាំងណាស់ ដូចជាការកម្រិតស្ដង់ដារបច្ចេកទេសផលិត និងត្រូវគោរពតាមបញ្ជានានារបស់អាជ្ញាធរជាដើម ដែលនេះ គឺជារឿងល្អសម្រាប់អ្នកប្រើប្រាស់ ប៉ុន្ដែ លោកក៏សំណូមពរផងដែរ ឲ្យខាងអាជ្ញាធរមេត្តាជួយត្រួតពិនិត្យឲ្យបានល្អិតល្អន់លើផលិតផលដែលកំពុងចរាចរណ៍នាំចូលក្នុងទីផ្សារ ថាតើវាបានផលិតស្របតាមស្ដង់ដារដែរ ឬក៏អត់?
«វាជាការពិតណាស់ ទីផ្សារសេរី យើងមិនអាចបិទការនាំចូលទំនិញពីខាងក្រៅមិនឲ្យចូលបានទេ ប៉ុន្ដែ ក្នុងលក្ខខណ្ឌ ការប្រកួតប្រជែង យើងក៏ត្រូវការ មានរនាំងមួយដើម្បីទប់ស្កាត់។ រាល់ថ្ងៃនេះ លំហូរទំនិញពីគេមក គឺស្រួលមែនទែន ប៉ុន្ដែ បើលំហូរពីយើងទៅគេវិញ ខ្ញុំគិតថាវាអាចនឹងមានការទប់ស្កាត់ណាមួយ ជាឧទារណ៍ស្រាប់ ដូចរឿងអង្ករអញ្ចឹង ពេលក្នុងស្រុកគេមានបញ្ហា គេអាចប្ដឹងដើម្បីទប់ស្កាត់នាំចូលអង្ករពីយើងដែរ។ អញ្ចឹងផលិតផលមួយចំនួនដែលយើងផលិតបានហើយ គួរតែស្ថាប័នមួយចំនួនជួយទប់ស្កាត់ កុំឲ្យលំហូរផលិតផលពីខាងក្រៅនោះ មកគ្រប់ដណ្ដប់លើផលិតផលក្នុងស្រុករបស់យើងខ្លាំងពេក»។ នេះជាប្រសាសន៍លើកឡើងរបស់លោក ចាន់ ស៊ីថា។
លោក ចាន់ ស៊ីថា អគ្គនាយកក្រុមហ៊ុនផលិតទឹកត្រី អ៊ីឆេ ង៉ូវហេង កំពត
បើតាមសហគ្រិនដែលបានបទពិសោធន៍ច្រើនឆ្នាំ
ក្នុងវិស័យផលិតរូបនេះ បានលើកឡើងទៀតថា បច្ចុប្បន្នសហគ្រិនក្នុងស្រុក បាននិងកំពុងខិតខំពង្រីកសមត្ថភាពរបស់ខ្លួនណាស់ដែរ
ប៉ុន្ដែ ហាក់នៅមានកម្រិតនៅឡើយ ខណៈដែលកត្តាប្រឈមក្នុងវិស័យអាជីវកម្មសហគ្រាសធុនតូច
និងមធ្យមនេះ គឺមានច្រើន ពិសេស គឺទាក់ទងនឹងកង្វះដើមទុន កង្វះហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធគាំទ្រដល់ការផលិត
និងបញ្ហាលំហូរចូលនៃផលិតពីក្រៅប្រទេសជាដើម។
លោកគូសបញ្ជាក់ថា«ជាឧទាហរណ៍ ខ្ញុំផលិតទឹកត្រីក្រៅពីបញ្ហាកង្វះដើមទុន យើងក៏មានការលំបាកច្រើនទៀត
ទាក់ទងនឹងបញ្ហាដឹកជញ្ជូន និងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធបម្រើដល់ការផលិតដូចជាបញ្ហាទឹក
និងភ្លើងជាដើម។ ហើយសម្រាប់ការផលិត វាមិនមែនលំបាកតែទាក់ទងនឹងវត្ថុធាតុដើមទេ ការវេចខ្ចប់ក៏យើងត្រូវចំណាយច្រើនដែរ
ជាក់ស្ដែង ដូចសម្បកដបទឹកត្រីយើងត្រូវនាំចូលពីប្រទេសជិតខាង ដែលធ្វើឲ្យថ្លៃដើមផលិតរបស់យើងមានខ្ពស់ជាងគេ»។
របាយការណ៍រដ្ឋាភិបាលបង្ហាញថា គិតត្រឹមឆ្នាំ ២០១៨ ចំនួនសហគ្រាសធុនតូច និងមធ្យម ឬហៅថា SME នៅកម្ពុជា គឺមានប្រមាណ ៥០ ម៉ឺនសហគ្រាស ដែលស្មើនឹង៩៩% ទៅហើយនៃចំនួនសហគ្រាសសរុប។ ប៉ុន្ដែ បើតាមសហគ្រិនក្នុងវិស័យនេះអះអាងថា ពួកគេនៅតែបន្ដប្រឈមនឹងបញ្ហាច្រើន បើទោះបីជាកន្លងមកពួកគេបានខិតខំអភិវឌ្ឍខ្លួនក៏ដោយ ហើយពួកគេក៏សំណូមពរឲ្យរាជរដ្ឋាភិបាលបន្តជួយបន្ថែមទៀត ដល់វិស័យ SME នេះ ទើបអាចប្រកួតប្រជែងបាន។
របាយការណ៍ពីធនាគារជាតិ បានបង្ហាញថា នៅឆ្នាំ២០១៨នេះ ការនាំចេញរបស់កម្ពុជា សម្រេចបានជាង ១៣.៥០០ លានដុល្លារអាមេរិក ដែលមានកំណើន ២១% ធៀបនឹងឆ្នាំ២០១៧ ខណៈការនាំចូលវិញ គឺមានប្រមាណជាង ១៨.៧០០ លានដុល្លារអាមេរិក ដែលមានកំណើនជាង ២១%។ តាមតួលេខនេះ សបញ្ជាក់ឲ្យឃើញថា ឱនភាពពាណិជ្ជកម្ម ឬការនាំចូលរបស់កម្ពុជាមានលើសការនាំចេញ រហូតដល់ជាង ៥.២០០ លានដុល្លារអាមេរិក ខ្ពស់ជាងឆ្នាំ២០១៧ប្រមាណ ១ពាន់លានដុល្លារអាមេរិក។
គួរបញ្ជាក់ដែរថា កន្លងមករាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ក៏បានប្រកាសថា នឹងចំណាយថវិកាជាតិ១០០ លានដុល្លារអាមេរិក បង្កើតធនាគារSME ដើម្បីជួយសម្រួលដោះស្រាយបញ្ហាខ្វះប្រភពទុនរបស់វិស័យសហគ្រាសធុនតូច និងមធ្យម។ ហើយបើតាមការបញ្ជាក់ ពីមន្ត្រីជាន់ខ្ពស់របស់រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ធនាគារSME នេះ អាចនឹងបើដំណើរការនៅចុងឆ្នាំ ២០១៩នេះ ខណៈដែលរាជរដ្ឋាភិបាលបានអនុម័តកញ្ចប់ថវិការួចរាល់ហើយ។
ធនាគារ SME នេះដែរ ត្រូវបានអ្នកជំនាញ មើលឃើញថា នឹងដើរតួនាទីសំខាន់ក្នុងការគាំទ្រដល់វិស័យសហគ្រាសធុនតូច និងមធ្យម ពិសេសគឺជំរុញដល់ការផលិតក្នុងស្រុកតែម្ដង៕
None
