មានមនុស្ស មិនតិចទេ តែងគិតថា ចាប់ផ្ដើមអាជីវកម្មមួយជោគជ័យ ត្រូវតែមានដើមទុនហិរញ្ញវត្ថុគ្រប់គ្រាន់ មានបទពិសោធន៍ និងចំណេះដឹងច្រើនជាដើម។ ប៉ុន្ដែ អ្នកជំនាញ ធ្លាប់លើកឡើងថា ការរង់ចាំទាល់តែមាននូវរាល់អ្វីៗគ្រប់យ៉ាង ទើបអាចចាប់ផ្ដើមចេញរកស៊ីបាននោះ ក៏មិនប្រាកដថាធ្វើទៅជោគជ័យដែរ។
លោកឧកញ៉ា ចាន់ ស៊ីថា អគ្គនាយកក្រុមហ៊ុនផលិតទឹកត្រីអ៊ីឆេ ង៉ូវហេង កំពត បានអះអាងថា ចិត្តជាសហគ្រិន ត្រូវតែមានភាពក្លាហាន និងតស៊ូអត់ធ្មត់គ្រប់ឧបសគ្គ។ ហើយអ្វីដែល ពិសេសនោះ គឺចេះកែច្នៃនូវអ្វីដែលយើងកំពុងមានស្រាប់ ទោះបីមិនគ្រប់ជ្រុងជ្រោយក៏ដោយ ឲ្យមានការរីកចម្រើនទៅមុខ ដើម្បីឈានទៅសម្រេចគោលដៅ។
លោកឧកញ៉ា បានលើកបទពិសោធន៍ជាក់ស្ដែង របស់ខ្លួនថា ដើមឡើយការផលិតទឹកត្រីកំពតនេះ គឺផ្ដើមឡើងពីបាតដៃទទេរសុទ្ធសាធ ពោលគឺ ក្រោយសម័យប៉ុលពតមក អ្វីៗត្រូវបានបាត់បង់ស្ទើរទាំងអស់ ខណៈដែលអ្នកចេះបច្ចេកទេសផលិតទឹកត្រីនេះ ក៏មិនសូវមានច្រើននោះឡើយ។ ប៉ុន្ដែ ដោយមើលឃើញ ពីសក្ដានុពលខេត្តកំពតមានអំណោយផលវត្ថុធាតុដើមសម្រាប់ផលិត ទឹកត្រី គួបផ្សំនឹងទឹកចិត្តស្រឡាញ់ និងចង់រក្សានូវផលិតផលកេរ្ដិ៍ដំណែលពីដូនតាផងនោះ លោក ចាន់ ស៊ីថា ក៏បានផ្ដួចផ្ដើមប្រមែរប្រមូលបានសម្ភារខ្លះៗសម្រាប់ការផលិតទឹកត្រី ដូចជាធុងច្រោះទឹកត្រីចាស់ៗ ដែលបច្ចុប្បន្ននៅតែបន្ដប្រើ និងបានការចូលរួមបច្ចេកទេសពីចាស់ៗទុំសម័យមុនខ្លះ ដែលនៅចេះបច្ចេកទេសបន្តិចបន្ដួច លោកក៏បានបង្កើតឡើងជាសិប្បកម្មផលិតទឹកត្រីង៉ូវហេង កំពតជាលើកដំបូង ជាលក្ខណៈគ្រួសារតូចមួយ។
យ៉ាងណាក៏ដោយចុះ រាល់ការធ្វើអាជីវកម្ម រមែងតែងជួបនូវព្យុះភ្លៀងតិចតួច តូចធំ ខានមិនបានឡើយ។ យ៉ាងណាមិញ សហគ្រាសផលិតទឹកត្រី ង៉ូវ ហេង នេះ ក៏ធ្លាប់ហែលឆ្លងជាច្រើនណាស់ដែរ។
លោកឧកញ៉ា ចាន់ ស៊ីថា បានរំឭកថា ផលិតផលទឹកត្រីកំពតនេះ ក៏ធ្លាប់ជួបបញ្ហាស្ទើរស្លាប់ស្ទើររស់ម្ដងដែរ កាលពីអំឡុងឆ្នាំ២០០៧ -២០០៨ ដែលកាលនោះ ក្រុមហ៊ុនមានមហិច្ឆតាខ្ពស់នាំចេញទឹកត្រីទៅក្រៅប្រទេស ប៉ុន្ដែ ដោយសារតែក្រុមហ៊ុនមិនទាន់មានភាពចាស់ទុំក្នុងការនាំចេញ ធ្វើឲ្យការនាំចេញមានបញ្ហា ហើយការស្វែងរកដើមទុនដើម្បីពង្រីកខ្លួនក៏ជួបបញ្ហាទៀត។ ដូច្នេះ ហើយនៅអំឡុងពេលនោះ វាបានធ្វើឲ្យសិប្បកម្មមួយនេះ ត្រូវជាប់គាំងអស់មួយរយៈ។ ក្រោយមក ក្រុមហ៊ុនផលិតទឹកត្រី ង៉ូវ ហេង ក៏បានបង្វែរយុទ្ធសាស្ត្ររបស់ខ្លួន ដោយប្រលែងទីផ្សារក្រៅប្រទេសចោលសិន និងផ្ដោតលើទីផ្សារក្នុងស្រុកតែមួយវិញ។
ដោយមានការគាំទ្រពីអតិថិជនកាន់តែខ្លាំង សប្បកម្មទឹកត្រីកំពតមួយនេះ បន្ដស្វែរកវិធីសាស្ត្រគ្រប់បែបយ៉ាងដើម្បីកែច្នៃ និងអភិវឌ្ឍន៍ខ្លួនឲ្យរីកចម្រើន និងអភិរក្សនូវអ្វីដែលជារូបមន្ដតាំងពីដើមមកនោះ។
លោក ឧកញ៉ា ចាន់ ស៊ីថា បានគូសបញ្ជាក់ទៀតថា លោកបានចេញទៅប្រទេសជិតខាង ដូចជា ថៃ និងវៀតណាមជាដើម ដើម្បីរៀនសូត្រពីការផលិតរបស់ពួកគេ ប៉ុន្ដែ លោកថា តាមអ្វីដែលលោកបានឃើញ គឺការផលិតរបស់ប្រទេសជិតខាង ក៏មិនសូវជាខុសគ្នាប៉ុន្មានពីការផលិតទឹកត្រីរបស់សិប្បកម្មលោកនោះដែរ។
លោកបានបញ្ជាក់យ៉ាងដូច្នេះថា « ខ្ញុំបានចេញ ទៅប្រទេសថៃ និងវៀតណាម ដើម្បីទៅមើលការផលិតរបស់គេ ប៉ុន្ដែ គឺមិនខុសគ្នាប៉ុន្មានទេ។ ដូច្នេះហើយ ត្រឡប់មកវិញ ខ្ញុំយល់ឃើញថា យើងត្រូវតែរក្សាអ្វីដែលរូបមន្ដផលិតពីដូនតាយើងឲ្យបាន ហើយគ្រាន់តែបន្ដកែច្នៃវាឲ្យកាន់តែងាយស្រួល និងខិតខំសម្របខ្លួនឲ្យស្របតាមស្ដង់ដារផលិត ដែលច្បាប់គេកំណត់ គឺយើងជោគជ័យហើយ។ ធ្វើតាមតែរូបមន្ដ ពីដូនតាបន្សល់ឲ្យ គឺមិនខុសទេ។ ឧទាហរណ៍ ដូចម្រេចកំពតចឹង គេអាចប្រើអាត្រាក់ទ័រ ដើម្បីឈូសឆាយដី ឬម៉ាស៊ីនបូមទឹក ជំនួសការកម្លាំងពលកម្មមនុស្សបាន ប៉ុន្ដែ គេមិនអាចយកម៉ាស៊ីន ទៅបេះផ្កាម្រេច ឬផ្លែម្រេចនោះទេ គឺកន្លែងខ្លះ នៅតែប្រើរូបមន្ដពីដូនតាដដែល។
បច្ចុប្បន្ន ក្រុមហ៊ុនផលិតទឹកត្រីមួយនេះ បានអភិវឌ្ឍខ្លួនបានយ៉ាងល្អ ដោយមានការទទួលស្គាល់ស្ដង់ដារផលិតពីក្រសួងពាក់ព័ន្ធ និងមានចរាចរណ៍លក់ផលិតផលរបស់ខ្លួននៅទូទាំងប្រទេស។
គួរបញ្ជាក់ក្រៅពីផលិតផល ទឹកត្រី ក្រុមហ៊ុន អ៊ីឆេ ង៉ូវហេង កំពត ក៏មានផលិតទឹកស៊ីអ៊ីវ ទឹកម្ទេស និងម្រេចកំពតផងដែរ។
បើតាមការបញ្ជាក់ឲ្យដឹងពី លោក ឧកញ៉ា ចាន់ ស៊ីថា អគ្គនាយកក្រុមហ៊ុនអ៊ីឆេ ង៉ូវហេង កំពត ទៅថ្ងៃអនាគត ក្រុមហ៊ុននេះ ក៏មានឆន្ទៈ នឹងជំរុញឲ្យផលិតផលទឹកត្រី ង៉ូវ ហេង កំពត នឹងក្លាយជាផលិតផលសម្គាល់ភូមិសាស្ត្រ(GI) ដូចទៅនឹងម្រេចកំពតដែរ៕