សកលវិទ្យាល័យជាតិសិង្ហបុរី (National University of Singapore) ជាសកលវិទ្យាល័យចំណាស់ជាងគេនៅសិង្ហបុរី និងជាប់លំដាប់លើគេបំផុត នៅអាស៊ី។ ដូច្នេះ ការដែលនិស្សិតខ្មែរយើងអាចប្រឡងជាប់អាហារូបករណ៍ទៅរៀននៅសកលវិទ្យាល័យនេះបាន គូសបញ្ជាក់ថា សមត្ថភាពនិស្សិតខ្មែរមិនអន់ទេ។
ថ្មីៗនេះ នៅក្នុងកិច្ចសន្ទនាខ្លីមួយជាមួយ ខេបូណូមិស កញ្ញា កែវ គូនីឡា ដែលថ្មីៗត្រូវបានទស្សនាវដ្ដី Forbes ដ៏ល្បី ជ្រើសរើសបញ្ចូលក្នុង បញ្ជីសហគ្រិនឆ្នើមវ័យក្រោម៣០ឆ្នាំ ប្រចាំអាស៊ី បានចែករំលែកបទពិសោធន៍របស់កញ្ញា ជុំវិញការដាក់ពាក្យសុំអាហារូបករណ៍ទៅរៀននៅសិង្ហបុរី។
ខេមបូណូមិស៖ កញ្ញា នីឡា ! តើអាចប្រាប់បានទេ ថាតើធ្វើដូចម្ដេចទើបកញ្ញាអាចទៅរៀននៅសកលវិទ្យាល័យជាតិសិង្ហបុរី បាន?
កែវ គូនីឡា៖ ខ្ញុំបានជាប់អាហារូបករណ៍ទៅរៀននៅសាលាគោលនយោបាយសាធារណៈ លី ក្វាន់យូ (Lee Kuan Yew School of Public Policy) នៃសកលវិទ្យាល័យជាតិសិង្ហបុរី កាលពីឆ្នាំ២០១៤ បន្ទាប់ពីខ្ញុំបានដាក់ពាក្យស្នើសុំអាហារូបករណ៍តាមអនឡាន។
តើខ្ញុំជាប់យ៉ាងដូចម្ដេច? សាលានេះ គេឲ្យតម្លៃទៅលើបទពិសោធន៍របស់និស្សិតដែលធ្លាប់បានធ្វើការងារសង្គម ហើយខ្ញុំមានបទពិសោធន៍ទាំងជាមួយអង្គការមិនរកកម្រៃ និងទាំងក្រុមហ៊ុនឯកជន។ អ្នកដែលមានបទពិសោធន៍ច្រើនជាមួយការងារក្រុមហ៊ុន ប្រសិនបើចង់ចុះឈ្មោះរៀននៅសាលានេះ គួរតែកុំបារម្ភអី ពីព្រោះពួកគេអាចធ្វើបានល្អ ដោយសារបង្ហាញឲ្យសាលាឃើញថា ពួកគេមានការប្តេជ្ញាចិត្តក្នុងការជួយកែលម្អ ឬរួមចំណែកដល់ការកែលម្អសេវាសាធារណៈ នៅក្នុងប្រទេសរបស់ខ្លួន តាមវិធីណាមួយដែលអាចធ្វើទៅបាន។
ខេមបូណូមិស៖ តើហេតុអ្វីបានជាកញ្ញាជ្រើសរើសយកមុខវិជ្ជាគោលនយោបាយសាធារណៈ?
កែវ គូនីឡា៖ ខ្ញុំជ្រើសរើសរៀនផ្នែកគោលនយោបាយសាធារណៈ ដោយយកឯកទេសទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិ ពីព្រោះខ្ញុំស្រលាញ់ចូលចិត្តនិងចាប់អារម្មណ៍ខ្លាំងលើស្ថានភាពនយោបាយអន្តរជាតិ ដែលកំពុងកើតឡើងនៅក្នុងតំបន់ (អាស៊ីអាគ្នេយ៍) និងនៅជុំវិញពិភពលោក។ ខ្ញុំមានពិសោធន៍ធ្វើការងារជាអ្នករាយការណ៍ព័ត៌មានឲ្យស្ថាប័នសារព័ត៌មានមួយចំនួន។ ខ្ញុំធ្លាប់បានរាយការណ៍ព័ត៌មានអំពីកិច្ចការសង្គម ដូច្នេះ ដោយជ្រើសរើសយកមុខវិជ្ជានេះ ខ្ញុំចង់កែលម្អការយល់ដឹងរបស់ខ្ញុំឲ្យកាន់តែប្រសើរឡើងថែមទៀត អំពីពិភពលោកទាំងមូល។ គឺបំពេញបំណងខ្ញុំដែលជានិច្ចកាលជាមនុស្សឆ្ងល់ច្រើន និងចង់ដឹងច្រើន។
អ្នកខ្លះនិយាយថា ប្រសិនបើចង់រកលុយស្រួល គួរតែកុំរៀនផ្នែកគោលនយោបាយសាធារណៈ។ បើចង់រកលុយស្រួល គួរតែរៀន MBA (អនុបណ្ឌិតផ្នែកគ្រប់គ្រងពាណិជ្ជកម្ម) ឬមុខវិជ្ជាដទៃទៀតដែលទាក់ទងនឹងពាណិជ្ជកម្ម។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំជ្រើសរើសរៀនផ្នែកគោលនយោបាយសាធារណៈ ពីព្រោះខ្ញុំចង់ដឹង និងចង់សិក្សាអំពីថាតើរដ្ឋាភិបាល វិស័យឯកជន និងសង្គមស៊ីវិល អាចធ្វើការរួមគ្នារបៀបដូចម្ដេចដើម្បីធ្វើឲ្យពិភពលោក/សង្គមដែលយើងរស់នៅ មានភាពប្រសើរឡើង។ យើងគ្រប់គ្នាមានតួនាទីដែលត្រូវបំពេញនៅក្នុងប្រព័ន្ធបច្ចុប្បន្នដែលយើងកំពុងរស់នៅ។
ខេមបូណូមិស៖ តើកញ្ញាមានចំណាប់អារម្មណ៍បែបណាចំពោះសកលវិទ្យាល័យជាតិសិង្ហបុរី (NUS)?
កែវ គូនីឡា៖ ប្រសិនបើគេក្រឡេកមើលទៅលើចំណាត់ថ្នាក់របស់សកលវិទ្យាល័យជាតិសិង្ហបុរី (NUS) និងសាលាគោលនយោបាយសាធារណៈ លី ក្វាន់យូ គឺស្ថិតក្នុងចំណោមសកលវិទ្យាល័យនិងសាលាដែលល្អបំផុតនៅអាស៊ី។ NUS មានចំណាត់ថ្នាក់ខ្ពស់ ហើយសាលា លី ក្វាន់យូ ក៏មានចំណាត់ថ្នាក់ខ្ពស់ដែរ ធៀបនឹងសាលាគោលនយោបាយសាធារណៈជុំវិញពិភពលោក។
ពីឆ្វេងទៅស្ដាំ៖ ឯឧ. សុក ស៊ីផាន់ណា ទីប្រឹក្សារដ្ឋាភិបាល ឯឧ. អ៊ុក គឹមសេង នៃក្រសួងព័ត៌មាន កញ្ញា កែវ គូនីឡា អ្នកឯកទេសផ្នែកគោលនយោបាយសាធារណៈ និងលោក ពុយ គា អ្នកកាសែតនៃសារព័ត៌មានជប៉ុន ក្យូដូ នៅក្នុងកម្មវិធីសន្ទនាកម្ពុជានិងពិភពលោក។
កម្មវិធីសិក្សារបស់សាលា គឺមមាញឹកខ្លាំងណាស់ គឺតម្រូវឲ្យអានច្រើនមែនទែន។ ការងារជាក្រុម ឬកិច្ចការសាលាក៏មានច្រើន។ មែនទែនទៅ កិច្ចការសាលាមានស្ទើរតែរៀងរាល់សប្ដាហ៍ ប្រសិនបើគ្មានកិច្ចការសាលា ក៏តម្រូវឲ្យអានសៀវភៅដែរ។ សាលាធ្វើឲ្យនិស្សិតរវល់តាំងពីដើមរហូតដល់ចប់។ ខ្ញុំគិតថា នេះប្រហែលជាប្រព័ន្ធអប់រំរបស់សិង្ហបុរីហើយមើលទៅ !
ខេមបូណូមិស៖ ជាចុងក្រោយ តើកញ្ញាមានការផ្ដាំផ្ញើយ៉ាងណាចំពោះនិស្សិតខ្មែរយើងដែលចង់ទៅរៀននៅសាលា លី ក្វាន់យូ នៃសកលវិទ្យាល័យជាតិសិង្ហបុរី នេះ?
កែវ គូនីឡា៖ សាលានេះទទួលយកនិស្សិតទើបបញ្ចប់ការសិក្សាថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រ ប៉ុន្តែ និស្សិតនោះត្រូវតែជាអ្នកពូកែបំផុត/មានចំណាត់ថ្នាក់ខ្ពស់បំផុត មកពីប្រទេសជាក់លាក់ណាមួយ។ ប្រសិនបើអ្នកចង់ចូលរៀននៅសាលាគោលនយោបាយសាធារណៈ លី ក្វាន់យូ ត្រូវចាំថា សាលាចង់បានបទពិសោធន៍ខ្លះពីរូបអ្នក។
បទពិសោធន៍ការងារ និងបទពិសោធន៍ស្ម័គ្រចិត្តក៏ល្អដែរ ប៉ុន្តែ សាលាក៏ត្រូវការនិស្សិតដែលចេះភាសាអង់គ្លេសខ្លាំងដែរ (IELTS 7.0)។ លក្ខខណ្ឌតម្រូវគ្រប់យ៉ាងដែលសាលាកំណត់ គឺមានផ្សាយនៅលើគេហទំព័ររបស់សាលា។ ជាថ្មីម្ដងទៀត ជាការផ្ដាំផ្ញើរបស់ខ្ញុំ គឺអ្នកត្រូវសន្សំនិងពង្រឹងបទពិសោធន៍ឲ្យបានច្រើន។ គ្មានផ្លូវកាត់ផ្សេងក្រៅពីនេះទេ!!!
